การศึกษาพยัญชนะไทย : หน้า 220/278

ราชบัณฑิตยสถาน แผนกฏหมาย ๗๐๙๗๙ อ า ก ข ค ง พ ง พ ย ร ศ ส อิอิ จ ฉ ช ฌ ญ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ เม อ ด ฎ ฎ พ น ร ส ฎ ฎ ฏ ฎ ฎments อ ท ธ น ม ฎ ถ นี้ เกิดที่ศรีสะ, ปูนมาถือ เรียกว่า มุฑธะ ลก ท ธ น ส ค ฎ ฎ ฎ ฎ เรียกว่า ทนุตฺฐา อุ ป พ ฎ ส ฎ ฎ ฎt ศ คิด เรียกว่า นาลกฤษฐานชา อักษรเหล่านี้ นอกจากพยัญชนะที่สูงวรรณะ ๔ ตัว คือ ง ณ น ม เกิดในฐานอันเดียว ส่วนพยัญชนะที่สูงวรรณะ ๔ ตัว เกิดใน ๒ ฐาน คือ ฐานของคน ๆ และฐานของ ก เรียก ฐานฐานานุฐานฐาน เอ เกิดใน ๒ ฐาน คือ คอ และ เพศกาน เรียกว่า กุณฑลุโล โอ เกิดใน ๒ ฐาน คือ ฟัน และ ริมฝีปาก เรียกว่า กุณโรคุโร อ เกิดใน ๒ ฐาน คือ ฟัน และ ริมฝีปาก เรียกว่า ทนุตฺฐา ฐาน ๓ ที่ประกอบด้วยพยัญชนะ ๔ ตัว คือ ณ เช่น ปฏุโม = คำถาม , สุตนท์ = ประกอบเสา ณ เช่น อุณาโพท = น้ำร้อน, กุนฑนตฺโต = มีดตำ ณ เช่น หูนฺา = การอาบน้ำ, หูนฺาโก = ช้างกัลบ ม เช่น พรุมฺมา = พระนม, คุมฺเหนา = อ.ท่าน ท., อนามาท = แกเราท. ย เช่น นิคฺกุณฺยา = มีมผู, วุขนฺเด = อันน้ำพัดไป ล เช่น ลุคฺฺเทด = อันน้ำพัดไป ว เช่น อิทฺฑา = คัน, อุปฺมยุทธนา = เจาะกันอยู่ พ เช่น รูปโต = ออกแล้ว, มูฑฺโต = ทองแล้ว พยัญชนะ ๗ ตัว คือ ณ ณ ม ย ล ว ดังกล่าวข้างต้นนี้ ท่านกล่าวว่า “เกิดแต่ก” เรียกว่า “อุตฺรวา” แต่ไม่ได้ประกอบด้วยพยัญชนะเหล่านี้ ก็เกิดในคอ ตามฐานเดิมของตน ข้อสังเกต นักศึกษามือได้อ่านตอนจบแล้ว บางรูปอาจจะนึกสงสัยว่า บ้างท้ายของฐานหรือที่เกิดแห่งอักษร ทำไมบางแห่งเป็น “ชา” เช่น “กนฺธฺรา, ตาลุรา” เป็นคำว่า บางแห่งเป็น “โซ” เช่น “ กุณฺธวาลโ, กณฺฑุรฺโว” เป็นต้น