สมาธิและความสำคัญในราชอาณาจักรไทย วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 48
หน้าที่ 48 / 278

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจเรื่องราวเกี่ยวกับสมาธิในราชอาณาจักรไทย ผ่านการศึกษาแนวคิดและการประยุกต์ใช้ในทางทฤษฎีและปฏิบัติ นอกจากนี้ยังมีการนำเสนอวิธีการเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจได้ง่าย หากต้องการเข้าใจลักษณะเฉพาะของสมาธิและวิธีการแยกแยะข้อมูลต่างๆ ที่เกี่ยวข้องไปพร้อมๆ กัน เช่น การกระทำที่มีลักษณะเบื้องต้นหรือการแบ่งประเภท โดยเน้นให้การศึกษาเป็นไปอย่างต่อเนื่อง ร่วมกับการจัดการเรียนรู้ที่มีการเปรียบเทียบเพื่อเข้าใจได้ดียิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-สมาธิในราชอาณาจักรไทย
-แนวคิดและวิธีการศึกษา
-การแบ่งประเภทสมาธิ
-ความสำคัญและบทบาทในการปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

260 ราชอาณาจักรไทย วิทยานิพนธ์ฉบับกองทัพบก ดังนั้น เพื่อให้ผู้ศึกษาเข้าใจง่าย สมณนี้ ก็เท่ากับนามนามตั้งแต่ อบ ชั้นไป ให้เป็นบทเดียวกัน ใช้วิธีตัดบทเดียวกัน แม้มองตั้งแต่เราจะกะ ตั้งแต่ 2 ชั้นไปแล้วเป็นเช่นนี้ มันมีกระทิ้งละก็สามารถได้เหมือนกัน แต่โดยมากก็พึ่งยั้นเข้า สมาคมกับบอกเขียนก่อน และแล้วตั้งเป็นสมาคมที่หลัง ตัวอย่างเช่น อ. ปฐมสัตย์ จิ อิฐสันตุต จิษสุตสิสดกิสนสสุข (สมาหรา) ๆ คำแปล อ. ร้อยแห่งบูรพวิถี อ. พันแห่งวิถีด้วย ซึ่ง อ. ร้อยแป้ง บูรณะและพันแห่งวิถี นอกจากนี้ ยังมีสมาธินิดหน่อยแฝงอยู่กับทวนธา อภามหาโนี้ เวลาเข้า สมามแล้วลบเสียบทางหนึ่ง คงวันดับแต่เดียว เรียกว่า "เอกเสสมาต" หมายถึง สมาม ที่ลบเหลือบาทเดียว ประกอบเป็นพวกว่าสองอย่างเดียว แบ่งออกเป็น 4 อย่าง คือ อ. ปุแพนเสส ลื อมบทหลังเหลือไว้ด้านหน้า เช่น อ. อุปาสอ จ อุปสก จะ อุปสกา ๆ คำแปล อ. อุบาทด้วย อ. อุษิก้าง คือ อ.อุปสกาและอุปสกาก ท. ข้อบ่งสกเทว่า คำที่ไหนเป็นเอกเสสมาหรือว่ามายเฉพาะบทที่เหลืออยูบทเดียว ก็อควรดูพ์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก็ควรดูพ์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก็ควรดูพ์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก็ควรดูพ์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก็ควรดูพ์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์ ที่เหลือเป็นของสิ่งเดียวหรือกว่านามเฉพาะบทที่เหลืออยู่นั้น ก ก็อควรดูพท์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More