การศึกษาฐานของอักษรในศาสตร์พระพุทธ วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 219
หน้าที่ 219 / 278

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจความหมายของคำว่า 'ฐาน' และ 'กอ' ในการศึกษาอักษร โดยเน้นว่าฐานของอักษรมีทั้งหมด 6 อย่างที่สำคัญ ซึ่งรวมถึง กณฺโฐ, คาถา, มหครา, ทนฺโต, โอภาโถ และมาลัย ทุกฐานมีบทบาทสำคัญในการสร้างอักษรและควรศึกษาอย่างถูกต้องเพื่อการสื่อสารที่ชัดเจน โดยการทำความเข้าใจฐานเหล่านี้จะช่วยให้การศึกษาศาสตร์พระพุทธมีความถูกต้องและชัดเจนมากขึ้น. สามารถเยี่ยมชมเพิ่มเติมที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาฐานอักษร
-ความสำคัญของการใช้ศิลป์
-ฐานของอักษรในศาสตร์พระพุทธ
-การสร้างอักษรที่ถูกต้อง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กรมศาสนาควรเน้นเป็นหลักฐานของอักษร คำว่า "ฐาน" หมายถึง "ที่ตั้งที่เกิดของอักษร" ส่วนคำว่า "กอ" หมายถึง "ที่ทำอักษร" ฐานและกอ สามารถเป็นปุจฉาเบื้องต้นที่ทำให้ผู้ศึกษารู้ว่าภัทระระดับไหนในฐานไหน และจะต้องใช้สิ่งให้ถูกต้องตามฐานนั้น ๆ เพื่อเป็นปฏิฐานในการว่ากระได้ถูกต้องชัดเจน ฐานของอักษรมี 6 อย่าง คือ กณฺโฐ - คตฺ ๑, คาถา - เพฺญาณ ๑, มหครา - ศิษะะ หรือปุ่มเหล็ก ๑, ทนฺโต - พัน ๑, โอภาโถ - ร่มเผา ๑, มาลัย - จุบ ๑ อักษรบางเหล่าเกิดในฐานเดียว บางเหล่าเกิดใน ๒ ฐาน และที่เกิดในฐานเดียวต
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More