ความรู้เกี่ยวกับพยัญชนะในภาษาไทย วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 223
หน้าที่ 223 / 278

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้อธิบายเกี่ยวกับพยัญชนะในภาษาไทย โดยเฉพาะพยัญชนะธนัตและข้อจำกัดต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังพูดถึงหมู่ของพยัญชนะที่จัดเป็นสิกิตและธนิด โดยบรรยายถึงลักษณะเสียงที่แตกต่างกันของพยัญชนะแต่ละประเภท ข้อมูลที่นำเสนอช่วยให้เข้าใจพยัญชนะได้ดียิ่งขึ้น โดยเฉพาะในบริบทของการศึกษาในระดับที่สูงขึ้น สำหรับนักเรียน นักศึกษา และผู้ที่สนใจในภาษาไทย

หัวข้อประเด็น

-พยัญชนะในภาษาไทย
-ธนัตและประเภทต่างๆ
-ลักษณะเสียงของพยัญชนะ
-การศึกษาเกี่ยวกับภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กองบังคับการตำรวจภูธรแห่งชาติ เลขที่ ก ๐๑ (๒๕๔๕-๒๕๔๙) ๒๐๑ ๒. เสียงพยัญชนะที่ถูกฐานของหนั้น ชื่อว่า "ธนัต" คืพยัญชนะที่ ๒,๕ ในรวบทั้ง คือ ว, ผ, อ, ม, ญ, ผ, ด, ธ, พ เป็นธนัต ในคัมภีร์ยังขยายแนว แสดงไว้ว่า พยัญชนะที่สูงวรรค ๕ ตัวเป็นกิตติ แต่ในคัมภีร์ยังมีได้กล่าวไว้ว่า ข้อควรจำว่า พยัญชนะที่จะเป็นสิกิต หรือธนัต ได้นี้ เพียงแต่เฉพาะแต่ พยัญชนะที่เป็นวรรณะเท่านั้น ที่เป็นวรรณะ ไม่จัดเป็นสิกิต-ธนิด เว้นไว้แต่ที่ สงเกราะเข้าเท่านั้น นอกจากยังมีพยัญชนะที่ท่านจัดเป็นหมู่ไว้ อีก ดังนั้น พยัญชนะที่เป็นสิกิตโลมะ มีเสียงเบากว่าทุกพยัญชนะ พยัญชนะที่เป็นธนิดโลมะ มีเสียงหน้ากว่า สิกิตโลมะ พยัญชนะที่เป็นสิกิตโมฬะ มีเสียงดังกว่า สิกิตโลมะ พยัญชนะที่เป็นธนิดโมฬะ มีเสียงดังกว่า สิกิตโมฬะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More