พยัญชนะและการช้อนหน้าพยัญชนะในภาษาไทย วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 225
หน้าที่ 225 / 278

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับพยัญชนะที่ถูกใช้ในภาษาไทย โดยเฉพาะการช้อนหน้าพยัญชนะที่มีตัวอย่างประกอบเพื่อแสดงการเชื่อมโยงและการทำงานของพยัญชนะต่าง ๆ ในการสร้างคำ รวมถึงหลักการในการใช้พยัญชนะที่สำคัญสำหรับการเขียนและการพูดในภาษาไทย ซึ่งทำให้เห็นถึงความซับซ้อนและความงามของภาษาไทยได้ดี dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-พยัญชนะในภาษาไทย
-การช้อนหน้าพยัญชนะ
-ตัวอย่างการเชื่อมโยง
-การศึกษาและการใช้ภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กรมการบัญชีจังหวัดปากน้ำ ๒๕๖๖ (๒๕๖๙-๒๕๗๓) ๒๐๓ พยัญชนะที่ ๑ ช้อนหน้าพยัญชนะที่ ๔ นั้น มีตัวอย่างดังนี้ ค ช้อน ข เช่น อคโค ช ช้อน ม เช่น อมฤไโย ง ช้อน ง เช่น อุตูมิ ท ช้อน ท เช่น ตา พ ช้อน ภ เช่น อุพาน เป็นดังนี้ ๓. พยัญชนะที่ ๔ คือวิตัวอรรถวรรณ (ยกตัว ว เสียง) ช้อนหน้าพยัญชนะในวรรคของตนได้ทั้ง ๔ ตัว ส่วนตัวช้อนหน้าพยัญชนะในวรรคของตนได้ ๔ ตัว ช้อนหน้าตัวเองไม่ได้ เพราะในภาษามูลไม้ไม่มีให้ มีตัวอย่างดังนี้ ง ช้อน ก เช่น สูงโก ง ช้อน ข เช่น สูงโล ง ช้อน ค เช่น องครู ง ช้อน ม เช่น สุโข ง ช้อน ง เช่น ปาจเจ ณ ช้อน ฉ เช่น สมุน ณ ช้อน ย เช่น กาญจโร ณ ช้อน น เช่น วญฺฒนา ณ ช้อน บ เช่น ปัญญา ณ ช้อน ภ เช่น กาญฺโก ณ ช้อน ฃ เช่น กาญฺโร ณ ช้อน ท เช่น คกูติ ณ ช้อน ผ เช่น สกุล ณ ช้อน ณ เช่น กาญฺโน ณ ช้อน ด เช่น บานดี่ ณ ช้อน ก เช่น ปนูโก ณ ช้อน ท เช่น จุนโก ณ ช้อน ธ เช่น สนฺธิ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More