วิภาวดีโภคากร คณตี วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 272
หน้าที่ 272 / 278

สรุปเนื้อหา

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของพยัญชนะและรูปแบบการสระในภาษาไทย เริ่มตั้งแต่การวิเคราะห์อาณศัพท์ เช่น คนิพันธ์, อาจทฤกษ์, พนบุตรแฉ และอื่น ๆ โดยอธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อมีการเรื่อมและการนำเสนอด้วยภาพอักษร เช่น ดุจการดัชนีและการทดลองออกเสียง ทั้งนี้เพื่อให้ผู้อ่านมีความเข้าใจในด้านการศึกษาและการใช้ภาษาไทยได้อย่างถูกต้องและมีประสิทธิภาพ

หัวข้อประเด็น

-อาณศัพท์
-การเปลี่ยนแปลงพยัญชนะ
-รูปแบบการสระในภาษาไทย
-การศึกษาไทย
-การออกเสียงในภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

25O วิภาวดีโภคากร คณตี ๒๕๓๐ อิไตนาย เป็นอาณ มพญชนะตระนะ ติ ดบเป็น โฮใ+อยา ถ้าสะอู หลัง ลง น อาม ส่ำเร็จรูปเป็น โฮในาย ๒๑. คนิพันธ์ เป็นอาณเทคนิคคิดสนิท ติ ดบเป็น ด+นิพพุต เมื่อ พญัญชนะอยู่หลัง นิชคิองมุ้งหน้า เปล่งนิคิตเป็นพญชนะที่สูงรวดได้ คือ เปลงเป็นนิคิตคิดเป็น น ส่ำเร็จเป็น คนิพันธ์ ๒๒. อาจทฤกษ์ เป็นสัญญาณพญชนะตะนะ ติ ดบเป็น จาต+พิ ดี ชื่อน พญชนะที่มีรูปเสมกัน ถ้าเรื่อรูปเป็น จาตทุกที ๒๓. พนบุตรแฉ เป็นวีการสระนะติ ดบเป็น พนบุตร+อิว เมื่ออุบระหน้า แล้ว วิการสระหลัง คึ คือ เ ออ ถ้าเรื่อมเป็น พนบุตรแฉ ๒๔. มุนาโย เป็นวิกาการสระนะติ ดบเป็น มั่น+อาโย เมื่ออุบระหลังแล้ว วิการ สระน้ำ คึอ คือ เอ ถ้าเรื่อมเป็น มุนาโย ๒๕. มฤดโณปที เป็นปกติสระนะติ ดบเป็น มฤดู+มภ เมื่ออุบระอ้อนกัน ๒๖. มดฉโมโท เป็นปกติสระนะติ ดบเป็น มดฉู+มภ เมื่ออุบระอ้อนกัน ๒๗. มุยาย เป็นอาณสระนะติ ดบเป็น มะอย ถ้า อ ๒ อยู่หน้า มีระอูหลัง เปลง เ อ เป็น เ อ ถ้าเรื่อมเป็น มาย ๒๘. โนหตุ เป็นโลบสระนะติ ดบเป็น โหน+เอตี สระหน้าเป็นรสสะ สะหลังเป็นท่ะ ษมระนะออย่างเดียว ถ้าเรื่อมเป็น โนเหตุ ๒๙. ซีโร่ท้าย เป็นวีกาการสระนะติ ดบเป็น ซีร+อุทิ ลอระสน้าบ้า วิการ สะ หลัง คือ อ เ เป็น โอ สำเร็จรูปเป็น ซีโร่ท้าย ๓๐. ปจจุฤติวา เป็นอาณทรพัญญะนะติ ดบเป็น ปจจ+อุดร Sriวระนะ วิการ สะ หลัง คือ อ เป็น โอ สำเร็จรูปเป็น ซีโร่ท้าย จิรนายนี เป็นอาณพญชนะตะนะติ ดบเป็น จิร+อาเนิต สระอยู่ หลังอาณได้ง่ายลอย ลง น อาม แปล่งคิดต่างหันไปเป็น น สำเร็จรูปเป็น จิรนายนี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More