การแบ่งประเภทของสระและพยัญชนะ วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 3 หน้า 216
หน้าที่ 216 / 278

สรุปเนื้อหา

การแบ่งประเภทของสระและพยัญชนะในภาษาไทยแบ่งออกเป็น 8 ตัว ได้แก่ อา อี อุ อู เอ ไอ ซึ่งเป็นเสียงที่ออกเสียงได้ด้วยตนเอง สระ 4 ตัว แบ่งเป็น 'รัสสระ-ตินะ' และ 'ลุง-ครู' โดย 'รัสสระ' มีเสียงสั้นและ 'ทิณะ' มีเสียงยาว เรียนรู้วิธีออกเสียงและการจัดประเภทช่วยให้เข้าใจการใช้ภาษาได้ดียิ่งขึ้น รายละเอียดเพิ่มเติมที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-ประเภทของสระ
-ประเภทของพยัญชนะ
-การออกเสียงสระ
-การจัดประเภทเสียง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วิทยบัญฑิต วิทยฐานะ มูลฐานข้อมูล การแบ่งประเภทของสระและพยัญชนะ การแบ่งประเภทของสระและพยัญชนะนั้น ท่านจำแนกออกจากอักษร 44 ตัว ดังกล่าวแล้วข้างต้นนั้นเอง คำว่า "สระ" แปลว่า "เสียง" สามารถออกเสียงได้ตามลำพังตนเอง หรือมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "เสียง" เพราะเป็นอี่สายของพยัญชนะ หรือทำพยัญชนะให้ออกเสียงได้ อันออกเสียงได้จากพลังเสียงของตนเอง ตัวอย่างเช่น ๑. เช่น อ + มร = อมไร ๒. เช่น อ + า = อา ๓. เช่น อ + ก = อาก ๔. เช่น อ + ส = อส ๕. เช่น อ + พุ = อุพ ๖. เช่น อ + กา = อวก ๗. เช่น เ + สิกา = เอกา ๘. เช่น โอ + สา = โอวา สระทั้ง ๘ ตัว คือ อา อี อุ อู เอ ไอ ซึ่งเป็นยางค์หน้าของคำนี้ ส่วนเป็นสระที่ออกเสียงได้ตามลำพังตนเอง ส่วนที่ทำพยัญชนะให้ออกเสียงนั้น ตัวอย่างเช่น คำว่า สุขา นี้ มีเสียง อ กับ อา คำว่า สี่นี้ มีเสียง อ กับ อี คำว่า อุนี้ มีเสียง อ กับ อุ คำว่า เสโย นี้ มีเสียง เอ กับ โอ การแบ่งสระเป็น "รัสสระ-ตินะ" และ "ลุง-ครู" อันนี้ในสระ ๔ ตัวนั้น สระ ๓ ตัว คือ อ อิ อุ จัดเป็น "รัสสระ" คือ มีเสียงสั้น เช่น มนุ, อุทิ เป็นต้น และสระอีก ๑ ตัว คือ อา อี อุด อู ๑ ตัวนี้ จัดเป็น "ทิณะ" คือ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More