การวิเคราะห์และการใช้ศัพท์ในบริบทต่าง ๆ : หน้า 64/278

วิทยากรไวจองกงสมจ เสียแล้ว" ไม่ถูกความหมาย เมื่อจะเปลี่ยนเป็นผู้เสวยต้องเป็นกตัญญูพุงพิธี อันเป็นคุณทายของผู้หา แม้กระทั่งแห่งศัพท์อื่น ๆ ก็เช่นเดียวกัน ย ศัพท์ในสมาส นี้เป็นผู้ร่านั้น ต้องพูดทำสังประกอบด้วยกตัญญูวัดดี ให้เหมาะสม กับกิริยาที่เป็นกรรมอันเป็นวัจจะของประธานในรูปวิเคราะห์นั้น ๆ ถ้ วิถะนะไม่ใช่กรรมวิธีา ไม่มีผู้ทำ ก็ไม่ต้องนามมาใช้ เช่น อุ. สุนยะโ ยสุ โส = สุนาตรังโส โซน ๆ คำปล อ.ความสงบเจริญ เกิดพร่ำแล้ว แก่กันไป อ. ขนึ่บ ชื่อว่า ความสงบเจริญพร้อมแล้ว ๆ อ. กด ทนุกุมุ่ง ยุสส โอ = กดทนุกุมุ่ง สิโลโล ๆ คำปล อ. ทัณฑกรรม (อ้นอาจารย์) ทำแล้ว แก่ชี้โย โด อ. ต๊ะ ยื่นชึ่ ชื่อว่ามัทนกรรม อ้นอาจารย์ทำแล้ว ๆ ๔. ปัญจมีพุทธพินิห์ ปัญจมีพุทธพินิห์มาสนี้ ๆ คำศัพท์ประกอบด้วยปัญจวัตติ มีอพนิมบว่าว่า "นดึ, จาก" โดยมาก ตัววีเสนในรูปวิเคราะห์ก็วิริยบกติ์ ที่จะต้องแปล ย ศัพท์ให้รับกันได้ เช่น ไป ออก, ตก, เป็นต้น เพื่อให้ความเชื่อมั่น ๆ ศัพท์ที่เป็นบัญญัติวัตถี อนเลว่า "จาก, แต่" ได้สนิท ข้อยกเวท เป็นซึ่งของสิ่งที่จะไป บทคุณก็ยากคิด ค่ ปัจจัยในรูปมวลจากดังตัวอย่างเช่น อ. นิคุฏคา ชนะ ยสุมา โโล = นิ้วคฺตโน คาโง ๆ คำปล อ.ชนะ ท. ออกไปแล้ว จากบ้านใด อ. บ้านนั้น ชื่อว่ามิรน ออกไปแล้ว ๆ อุ. ริติ ราโค ยสุมา โโล =วิตารโ คิกญิ ๆ คำปล อ. ราจะไปปรารถนแล้ว จากกามุโท กิญฺนันฺ สชื่อว่าระคะ ไป ปรารถแล้ว ๆ อ. ปัตตาน ผลาน ยสุมา โโล = ปัตติผลา จีรคง ๆ คำปล อ. ผล ท.หยดแล้ว จากนั้นไม่ได้ อ. ดันไม้นัน ชื่อว่ามผลสนแล้ว ๆ องค์ ย ศัพท์ในรูปวิเคราะห์ทั้ง ๒ นี้ เป็นที่ไปปลารซีเรียกว่า "อปาทาน" ในทางสัมพันธุ์