การบูชาความเห็นและคำอธิบาย : หน้า 153/278

คําเปล (โดย ซิน ชนใด) ย่อมควร ซึ่งความเห็น เหตุนี้นั้น (โดย ซิน ชนนี้) ชื่อทัศนะนะ (ผู้ควรรี่งความเห็น หรืออย่าง) อุ ปุฒิ อรศรีดี ปุฌนโย (หรือ ปุฌนโย) ฯ คําเปล (โดย ซิน ชนใด) ย่อมควรซึ่งการบูชา เหตุนี้ (โดย ซิน ชนนี้) ชื่อปัจจนะ (หรือ ปจเยนะ) (ผู้ควรรี่งการชนะ) ฯ อุ. ทุกนิหี อรศดี ทุกขิณญโย ฯ คําเปล (โดย ซิน ชนใด) ย่อมควร ซึ่งทักทินาเหตุนั้น (โดย ซิน ชนนี้) ชื่อทัศนะนะ (ผู้ควรรี่งทัศนะ) ฯ ส่วนในทุกนิหิตท่านกล่าวไว้ว่า เลีย ปังจัย ใช้ลงแทนอ เห็น และ "กวา" คำพท์ บ้างก็ได้ ตัวอย่างเช่น อุ. อุปาทานนิ ดีย อุปาทานนิ ฯ คําเปล เลือกกลุ่มอุปาทาน ต. ชื่ออุปาทานะ (เกี่ยวกลุ่มอุปาทาน) ฯ อุ. อุกุรภ์ กว่า อุทธริ ฯ คําเปล (โกษะ) มีในท้อง ชื่ออุทธริยะ (โกษณะในท้อง) ฯ โดยนิจงกล่าวมาว่ามา่งดนนี้ รานต์ ทัศนะจจงมีปัจจ ๒ ตัว คือ อีย เอยูย ให้ แทน ฐาน, อรม, หิด, และ ภ๎ ฐัฟฟ์ เป็ฯคุณนามแจกได้ทั้ง สิ่ง ๗. พหลลักษิต พหลลักษณ์มีจำนวนตัวเดียว คือ อาสุ ปัจจัย ลงแท้ศัพท์ ๒ อย่าง คือ "ปกติ" ปว่า "ปกติ" กล่าวคือ ธรรมดา ไม่มากไม่น้อย และ "พหล" ที่ปลาว่า "มาก" กล่าวคือ มากกว่า ธรรมคำนี้เอง เป็นคุณนาม แจกได้ถึง สิ่งให้เปลว่า "มี" ขึ้นต้น เวลาตั้งวิเคราะห์ มี ต หรือ เอด คําหรือ อยู่ตรงกลาง ดังตัวอย่างเช่น อ. วิชฺฌา อสส ปกติ อวิชฺฌาม ฯ คําเปล อวิชฺฌา เป็นปกติ ของข้นั้น (ขันนั้น) ชื่อวิมิคฺลามเป็นปกติ ฯ อุสีติ อสสุ ปกติ สีตา ฯ คําเปล พาหวามเป็นปกติ ของประทับนั้น (ประเทหนั้น) ชื่อว่าจินหวาเป็นปกติ ฯ