ความหมายและการใช้คำในพุทธศาสนา : หน้า 154/278

รัฐบาลไทย เลขที่ ๒๒ ทายา อสุส ปกติ ทายาสูงๆ ค่าเบา ใมความเอนดู เป็นปกติ ของงานนั้น (ชนั่น) ชื่อวามีความเอนดู เป็นปกติๆ อ. อภิญญา อสุส ทุฬา อภิญฺาล ฯ ค่าเบา อภิญฺา ของงานนั้นมาก (ชนั่น) ชื่อวามีความเอนดูมากๆ อ. สีติ เอกคุณ ทุฬา สีติลา ฯ ค่าเบา หวาโร ในประเทศนี้มาก (ประเทศนั้น) ชื่อวามีหวาโรมากๆ อ. ทายา อสุส ทุฬา ทายู ฯ ค่าเบา ความเอนดู ของชนนั้นมาก (ชนั่น) ชื่อวามีความเอนดูมากๆ อันนี้ในพุทธศักราชนี้ มื่อก่รกวา ตั้งนี้ ปกติ และ ทุฬ ศัพท์ ทั้ง ๒ หมายความต่างกัน ปกติ หมายถึงธรรมดา เช่น หวาโรเป็นปกติหนวอย่างธรรมดา ทุฬ หวาโรมากกว่าธรรมดา เช่นหนววามก่อคือหวาโรจิ เพราะฉะนั้นในศาสนนี้ ท่ามึงให้คำในรูปเดราะนี้เป็น ๒ อย่าง คือ ปกติ และ ทุฬ ส่วนศัพท์นามที่จะแปลในรูปเดราะนี้ ก็จะเลือกให้สมกับคำใน ถ้าหากมองความถึงสถานที่ใช้ "เอกู ศักร์" (ถือคบว่ามีด) ถ้าแสดงว่า เป็นเจ้าของ ฯ สิ่งนั้น ก็ให้ใช้ฉัเป็นวัตถิของและให้แปลว่า "ม" เหมือนกับทุฬทั้งหมด ทั้งนี้ เพราะเป็นริตคุณ ๔. เสฏฐ์ทัศิต เสฏฐ์ทัศิตนี้ มีปัจุบั ๕ ตัว คิอ ตร, ตม, อภิษาสก, อิว, อิฎฐ สมาน "เสฏฐ์ ทัศ" ซึ่งแปลว่า "ประเสริฐ" เป็นเครื่องหมายของ "คุณวามั้ง" แต่อย่างแต่ง ชั้นวเคษ ไป ส่วนปัตคุณานมันไม่ต้องมีบังคับออกกัน เพราะเป็นแต่เพียงปลิดธรรมดาเท่านั้น ไม่วิจัยย่อมกว่านกัน เช่น ปาโป- เป็นนาบ, ปฏุโต-เป็นบักทิด เป็นต้น ก็แสดงให้เห็นว่า เป็นปาบหรือเป็นบัณฑิตปลิดธรรมดา ไม่มากไม่น้อย แต่ก็ต้องนับเป็นคุณนามด้วยเพราะเป็นเครื่องแสดงนาม ถ้าหากจะให้ลักษณะเครื่องหมายอันนั้นยิ่งไปกว่าปกติ มากหรือน้อย ก็ต้องใช้บัณฑิตนี้ลงแทนไว้ ปัจจัยทั้ง ๔ ทั้งนี้ แบ่งลงในวิสฺมหานาม ฯ คัว และลงในอัติเรกฺคุณนาม ๒ ตัว ก็ลงใน "ชั้นวิสุทธคุณนาม" มี ๓ ตัว คือ ตร, อิญ, อิฏฐสฺุด จังตัวอย่างเช่น