ทฤษฎีพุทธศิลป์ : หน้า 61/278

ฬง.สำนักงานเรียนวัดมาบขาม ๒๕๕๙-๒๕๕๙ จด ๑. ทฤษฎีพุทธศิลป์ ทฤษฎีพุทธศิลป์นี้ ท่านประกอบ ย คำที่เป็นทฤษฎีวัดัด บท ประธานและวิเสษะ ประกอบเป็นปฏิมาวัดัด มีสัญลักษณ์เฉพาะกัน ส่วนบทสำเร็จ ซึ่งใช้ ย คำที่เป็นปฏิมาวัดัด มีสัญลักษณ์ตามอญัญญบ ที่จะนำมาใช้เป็น ประกอบของบทสำเร็จแห่งวัดัด แม้พุทธพิธีอื่นเช่นเดียวกัน ตัวอย่างเช่น อ. รุพา ลดา ย โช = รุพาหโล ฤทธิฺ์โญ คำแปล อ. เครื่องสัง เข็มแล้วรู้ไม่ให้ ต้นไม้ นี่ ชื่อว่ามีอัครอวิ คำแปล อื่นแล้ว ข้อสังเกต คำว่า "ลดา" เป็นอิฉริยิงค์ และ "รุหฺ" อันเป็นวิเสษะ ก็ต้องเป็น อิฉริยิงค์ด้วย จึงเป็น "รุพหา" ส่วน ย คคำ ต้องประกอบเป็นคู่ยวัดัด ถ้าในพุทธพิธีอื่น มีสัญลักษณ์ พุทธพิธีเป็นต้น ต้องประกอบ ย คคำด้วยวิจิตวิทยืดนั้น ๆ ตาม พุทธพิธีนั้น ๆ แต่ในสมาคมวัดจักร วัดคือ ย คพืชเป็น ทฤษฎีวัดัดในรูปวิเคราะจะเปลายเป็นขึง สู่ สู่ สิ้น อาจใยอาจนั่นก็ได้ คบเป็นคียภาพุทธพิธีนั่น เช่น เมือเห็นพิธีวัว ต สุมปฎฤกษ์ ถ้าเป็นประกาศ ไม่เป็น คุณของงบอื่น ก็ต้องเป็นเสสนุพพบ ถ้าเป็นสมาศลคุณ คือเป็นคุณของงบอื่น เช่น อาวาโล จะต้อง แปลเป็น พุทธพิธีว่า "อาวาสมิวกุสั่งพร้อมแล้ว" เมือแปลเช่นนี้ แล้ว ก็ต้องคิดว่าระคายของยคำว่า "สำเร็จ" และี้ง คำงานจากพุทธพิธีอะไร เราต้องเอคำนี้กระจายออกไปว่า "กิณธํ" ถึงพร้อมแล้ว" นี้ ควรอายมินบาบของ ย คพี่อึด ตั้งแต่ อึ้ง สู่ อึ้ง, ในเพราะ เมือเห็นว่า คำว่า "พร้อมแล้ว" ต่อเข้า กับอายบนฐานของ ย คพิ้นตัว ใหมเอะสมและเจ้า กันได้สิ้น ก็ควรตัดสินในเกิดว่า ถายตอนบนนั่นอยู่ใน วัดติดิต ก็เป็นพุทธพิธีนั่น ในที่นี้ คำว่า "สมูปฎฐ" ถึง พร้อมแล้วเข้า กับ "ถึงพร้อมแล้ว" คือ "ถึงพร้อมแล้ว" ซึ่งอาจได้บ้าง ในบางต้องเป็น "โส สมูปฎฐ"