แผนการสอนวิชาบาสโลวายากรณ์ หน่วยที่ ๗ : หน้า 147/278

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย (ดาวน์โหลดรูปภาพ) ปี ๒๕๕๙ แผนการสอนวิชาบาสโลวายากรณ์ หน่วยที่ ๗ เรื่อง ชาติตัณฑ์ธิดา,สมุดธิทธ์,ฐานธิทธ์, พุฒิติทธ์,เสมุติทธ์ เวลาในการสอน ๓ คาบ สาระสำคัญ คำศัพท์ที่มีไว้ว่า ๓ คำ คือ อิม, อิอ, กิย ใช้สมทบศัพท์ได้ทั่วไป เช่น “ชาติตัณฑ์ธิดา” เป็นคำศัพท์ อาติ ศัพท์ เรียกว่า “ชาติตัณฑ์ธิดา” คำศัพท์ที่มีปัจจัย ๓ คำ คือ กนุ, ณ, คา ใช้สนเทน “สมุติ ศัพท์” แปลว่า “ประชุม, ฝูง, หมู่” เป็นคำ เรียกว่า “สมุติศัพท์” คำศัพท์ที่มีปัจจัย ๒ คำ คือ อิม, เอกย ปัจจัย ใช้สนเทนศัพท์ได้ ๔ คำ คือ “ราน, อร, ติด, กา” แปลว่า “ที่ตั้ง, ครว, เกือกบุ, มี” เรียกว่า “ฐานตัณฑ์” คำศัพท์ที่มีปัจจัยเดียวคือ อาสา ปัจจัยใช้สนเทนศัพท์ได้ ๒ คำ คือ “ปกติ, พูลศัพท์” แปลว่า “ปกติ, มา” เรียกว่า “พุฒตัณฑ์” คำศัพท์ที่มีปัจจัย ๔ คำ คือ ตร, ตม, อิอิ, สุต, อิธ ใช้สนเทน “เสฎฐ ศัพท์” แปลว่า “ประเสริฐ” เรียกว่า “เสฎฐตัณฑ์” คำศัพท์ทั้ง ๔ ประเภทดังกล่าว คือ จากคำศัพท์ อ สมุติศัพท์ ฐานศัพท์ ฐิตศัพท์ ฐานศัพท์ ฐิตศัพท์ จัดอยู่ในประเภทของ “สามัญญตัณฑ์” จุดประสงค์ ๑. เพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้วิธีการนับจำนวนหรือวิธีการแบ่งชาติตัณฑ์, สมุติศัพท์, ฐานศัพท์, พุฒิศัพท์ และเสฎฐศัพท์ได้อย่างถูกต้อง ๒. เพื่อให้นักเรียนสามารถสังเกตวิเคราะห์พร้อมทั้งคาแบบของ ชาติตัณฑ์, สมุติศัพท์, ฐานศัพท์, พุฒิศัพท์ และเสฎฐศัพท์ ได้อย่างถูกต้อง