ข้อความต้นฉบับในหน้า
กรมศิลปากร
ประกาศสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัด
20 ปี ๒๕๕๘-๒๕๕๙
๑๒๖
อู่ เวนายน ภาโว เวนานตตุ๙ ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งเวนาน ชื่อ เวน่านตะ ฯ
(๔) ตา ปัญจ์ มีภูมิเคราะหฺและคำแปล ตั้งนี้
อู่ มุตโณ ภาโว มุตฺต ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งนอน (คนโจ๋อน) ชื่อมนุต ฯ
อู่ นิภทรามสูร ภาโว นิภทรามต ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งคนมีความลับเป็นที่มียินดี ชื่อ นิภทรามต ฯ
อู่ สายนัสสูร ภาโว สายตา ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งสายน ฯ ราช สีสายตา ฯ
(๕) ณ ปฏิจฉัย มีภูมิเคราะหฺและคำแปล ตั้งนี้
อู่ วิลาสสูร ภาโว มาส ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งสมอรบ (ไม่สมอ) ชื่อามะ ฯ
อู่ สุจิณ ภาโว โล่ ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งของสะอาด ชื่อโล ฯ
อู่ มุตโณ ภาโว มุก้าว ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งคนอ่อน ชื่อมักทะ ฯ
(๖) กณิ ปัจจัย มีภูมิเคราะหฺและคำแปล ตั้งนี้
อู่ ร่มนิยงสุ ภาโว รามนิยา ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งของอันบุตรพิสูรินดี ชื่อรมียะ ฯ
อู่ มนุญาสุส ภาโว มานุญก ฯ
คำแปล ความเป็นแห่งของเป็นที่พใจ ชื่อมนญะ ฯ
คำอธิบายเพิ่มเติม ณ ปัจจัย มีอำนาจ พฤกษ์ คือ คะ หรือ วิกร พักธ์ ที่เป็นรัษณะสะ สะระ ไม่มีปัญจะสร้างใดๆเป็นอธิอยู่ตามลำดับ ถ้าเป็นอิวิภาให้เป็นอะ เช่น เวสม์ ถ้าเป็นอู่ พฤกษ์ให้เป็น โอ เช่น โสโล พฤกษ์อู เป็น โอ แล้วเอาเป็น อว ได้อีก เช่น มฤทวะ และปัจจัยที่น้อยด้วย ณ คือ กณิ ปัจจัย ก็เช่นเดียวกัน ต้องจบ ณ เสียนหย่อไว้แต่ ก แล้วทิ้งระสั้น เช่น รามนิยก มานุญก ก็เช่นเดียวกัน