การศึกษาเกี่ยวกับปกติพุฒชนะและสนธิ : หน้า 257/278

ดองคำบรรจบีอวังวัฒน์ภาพก้า ๒๐๗๑ (๒๕๖๖-๒๕๖๙) ๒๐๕ ๓. อาโณ (อามันติคติสมิษ) นี้ เมื่อตระกีค พุฒชนะกดี อยู่เนื่อง หลังมิคติได้บ้าง เช่น จุก+อุปล้า เป็น จุกอุปล้าแบบนี้เป็นรออยู่หลัง ออ+สีโร เป็น ออสีโร แบบนี้เป็นพุฒชนะอยู่หลัง ๔. ปกติ (ปกติความคิดเห็น) นี้ ทั้งดูเดียวกันกับปกติสระและปกติ พุฒชนะ คือ ควรจะทำแต่แน่นสนธิธีโยมกรีายใดอย่างหนึ่ง เช่นจะลบหรือ แปลงเป็นต้นได้ แต่ไม่วา คงไว้จากมรปเดิม เช่น ธุโม=อร แะจะเปลียนอคติเดียวกัน ให้เป็น ธุโมณฤी ก็ได้ แต่หาเปลียนไม่ตามเดิม เป็น ธุโมณร จึงเป็นต้น กล่าวโดยสรุป ปกติสระดีดี ปกติคติคิดดีดี แม่ไม่มอีรทไว้ให้ปลดไปจาก เดิมก็จริงแค่ที่เป็นวิถีต่อศพที่อธิษฐานอธิษฐานด้วยอักษรวิธีหนึ่ง ส่วนปกติพุฒชนะ เช่น สาร ถูกรูปเป็น สาร อยู่เมเดเดิม แค่เมื่อกล่าวตามลักษณะของมนิแล้ว ก็ไม่จัดเป็นสนธิ เพราะได้ต่อกับศพหรืออักษรอื่นจึงสนธิน แต่ทั้งแผ่นว่า ที่ท่านจัดเป็นสนธิวิธีโยมกรีดแนวแผนผนังนั้น นี้จึง ก็เพราะพุฒชนะจึงนิยม สระหรือพุฒชนะอยู่เนื่องกันหน้าหรือเบื้องปลายงได้อธิบายมเค้าว่าว่า อนสนธิ