ข้อความต้นฉบับในหน้า
วิทยาลัยในกาคท
สำนักงาน
สงั
ดังนั้น จึงมีรูปเป็น “ทิยาฯผ...” ผลสุทธิ์ จึงหมายความว่า ๑,๕๐๐
ทรสมสุทธิ์ ๔,๐๐๐
เทียบเท่ากับตัวอย่าง ( ๔๐-๑,๕๐๐-๔,๐๐๐ ) ที่แสดงไว้ข้างต้นนี้ และถ้าหากบอกจำนวนของนามาน รองเท้า ก็ต้องประกอบนามานามนั้นด้วย “อุฐิวิววิจิตพุขวะ” เรียงไว้ในระหว่าง เช่น ทิยุกตุณ สติ แปลว่า ร้อย แน่นอน ท.
ที่ ๒ ทั้งรัง ( ๕๐ คน) เป็นต้น
(๒) จำนวนที่ขาดอยู่เท่ากับของเศษ จะครบเป็น ๓-๕ ร้อย หมาย โกฏิ ถ้าจะครบ ๓ ให้ “อาอุดเณวย” แปลว่า “ที่ ๓ ตั้งถึง” มายความว่า ๒ กับครึ่ง เช่น ๔,๐๐๐ ถ้าจะครบ ๔ ให้ “อากุณฑด” ซึ่งแปลว่า “ที่ ๔ ตั้งถึง” หมายความว่า ๓ กับครึ่ง เช่น ๓,๔๐๐ ถ้ามาประกอบซ้อนเรียงตามนามของจำนวนนี้ ไว้นำว่าของจำนวนเต็ม อย่างก็คือคำในข้อก เช่น นก ๒๕,๐๐๐ ประกอบว่า อาคุณฑิดู ๔,๐๐๐ ประกอบว่า อาถุณฑูฎ มูลิกานี ทาสสุสู่ ดังนี้เป็นตัวอย่าง ส่วนที่ ๔ ทั้งถึง หรือที่ ๖ ทั้งถึง ยงที่ ๑๐ ทั้งถึง ต้องปูรณ สังยา ต่อบกัน อาถุต ศัพท์ เป็น อาถุณปัจจโม อาถุณอรุฬ ฯ ฯ อถุณทม เป็นต้น. สังยาที่ประกอบด้วย “อาถุท คัพท์” นี้ เมืองจะเป็นปุรณตรัสถึงก็จริง แต่จำนวนที่บอกเต็มนั้น กล่าวเฉพาะจำนวนการนั้น คือสังยานั้นเท่านั้น ไม่ได้หมายถึงสิ่งกู้นั้นว่าเป็นทีเต็ม เช่น ว่า คณะ ๒๒๕ ทั้งถึง คือความว่า ๑๔๕ คน อาถุต คือ ถึง เป็นเครื่องแสดงถึงจำนวนคือสังยาบ ไม่แทงถึงคนว่าต้นที่ ๑๕๐ ดังนี้ เพราะฉะนั้น ปูนดักคิด ที่ประกอบด้วย อาถุต คัพท์นี้ จึงไม่ใช่ผู้คนในริตะกะ เป็นพุวจะได้