มงคลชีวิต ๔ : หน้า 30/433

มงคลชีวิต ๔ พอพี่มงคลคลิกกล่าวจบลง นักอภิปรายอีกคนหนึ่งชื่อ สุ มงคลกิจ กล่าวว่า ท่านกล้าหล้ งทันทีว่า "ชากตน ทนทั้งหลายอยากเพิ่งเชื่อ ที่นายทมมงคลกิจกล่าว นั้นเป็นไปไม่ได้ ถ้า สิ่งที่เขาเห็นเป็นมงคลแล้ว เวลาเรามองเห็นอุจจาระ ปัสสาวะ คนเป็นโรค สิ่งเหล่านี้ก็ต้องเป็นมงคลด้วยซิ มันจะเป็นไปได้อย่างไร" "ต้องพูดกัน เสียงที่พูดนั้นแหละเป็นมงคล ดีน ทีแรกก็ได้ ฟังเสียงนก ร้องบ้าง เสียงเพลงบ้าง เสียงแมะยอกล้อเล่นกับลูกบ้าง เสียงพูดเพราะ ๆ บ้าง เสียงลมหายยอดไม้บ้าง ๆ ๆ เสียงที่ว่าไงจึงเป็นมงคล" สุ มงคลกิจกล่าว ไม่ทันขาดคำ ก็มีนักอธิบายอีกคนหนึ่งชื่อ มงคลกิจ กล่าวแจ้งทันทีว่า "เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าเสียงที่ได้ยินเป็นมงคล อย่างนั้นเวลาราได้ยินคน ดักกัน คนดูดคอก คนโภกหมดเท็จ เสียงเหล่านี้จะเป็นมงคลด้วยหรือ" "ต้องอารมณ์ที่เรา รับฟังจึงจะเป็นมงคล พึงสังเกตว่า ดินเช้า เราได้กลิ่นดอกไม้หอม ๆ จับต้องสวมใส่เสื้อผ้าสะอาด ๆ รับประทานอาหาร อร่อย ๆ เป็นอารมณ์ที่ใจเรารู้ รับทราบ นี้แหละจึงเป็นมงคล" ทันควันอีกเหมือนกัน นักอภิปรายอีกคนหนึ่งทันทีว่า "เป็นไปไม่ได้ ถ้าอารมณ์ที่เรารู้เป็นมงคลแล้ว อย่างนั้นเวลเราได้กลิ่นเหม็น ๆ จับของ สกปรก คิดเรื่องรั่วร้าย อารมณ์ตอนนั้นจะเป็นมงคลด้วยหรือ" ขออิทธิพลดิษฐานในเรื่องมงคล ได้แผ่ขยายตัวออกไปอย่างกว้างขวางทั่วแดน ในบ้าน ในนสา ในสมร ส ในหมู่คนเดินทาง ฯลฯ ปัญหาเรื่องมงคล ได้ถูกนำขึ้นมาถกเถียงกันอยู่ทั่วไป ไม่เฉพาะมนุษย์ แม้พวกเทวดาได้ยินมนุษย์ก็ดึงเข้ากันน่ารำคาญเรืองมงคล มากเท่าบ้าง ตั้งแต่เทวดารำบานมนุษย์ ภุมเทวา อากาศเทวา ตลอดจนน เทวดาบนสวรรค์ทั้ง ๖ ชั้น จนถึงพรหมโลก ต่างก็มีเรืองมงคลมากๆ เที่ยงกัน ปัญหามงคลนี้ได้กลายเป็นมงคลโลกาล รำลือกันกระจ่างไปหมด ทุกทั้ง มนุษย์โลก เทวโลก พรหมโลก แต่ก็ไม่มีใครชี้ขาดได้ว่าอะไรเป็นมงคลของชีวิต