ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๕ มงคลที่ ๕
บุญวาม่าเน่าไม่ใช่อธิษฐาน
บุญวาสนาไม่ใช่อธิษฐาน แต่สามารถถอยยับด้วยหลักเหตุผลได้ดังนี้ คนที่จัดสรรแตบาในหรือความชั่ว จะทำให้ใจมัว กิเลสต่าง ๆ เข้ายึดครอง
ใจได้ง่าย ทำให้เกิดผลร้ายตนเอง เช่น เวลโกรธจัด ความโกรธเขยืด ครองใจ ทำให้หัวใจเต้นแรงผิดปกติ ระบบสุญฉีดเลือดฝันแปร โลหิตมีการเผาไหม้มาก เกิดอาการร้อนผ่าวตั้งแต่หน้าอาร์เซดใบหน้า ความร้อนจะทำให้ผิวหยาบกร้าน ไม่นิ่งนวด อาหารไม่อร่อย ท้องอึด เกิดความเครียด คนโกรธง่าย จึงเป็นคนเจ้ากรร้าย หงุดหงิด พูดจาหวนแบบมะนาวไม่มีน้ำมัน เวลโกรธจะขาดสติ คิดอ่านการใดผิดพลาดได้ง่าย
ส่วนคนที่จัดสรรแตบาในบุญหรือความดี จะทำให้ใจผ่องใสอยู่เป็นปกติ กิเลสต่าง ๆ เข้ายึดครองใจได้ยาก เพราะมิสติคอยควบคุมใจไว้ สามารถสอนตนเองและตกเตือนตนเองไม่ให้ทำความชั่วได้ จึงมีจิตใจที่สงบเยือกเย็น สดชื่น ผลใจ ระบบการทำงานของร่างกายก็เป็นปกติ มีผิวพรรณงาม เสียงไพเราะ กิริยาน่ารัก คิดอ่านการใดก็แจ่มใส ส่งผลให้มีความเจริญก้าวหน้าในชีวิตได้ง่าย
ขอเตือนใจ
เมื่อทราบว่าการทำบุญเป็นการสร้างสมความดีไว้เพื่อคนเองแล้ว เราจึงไม่ควรประมาทในการทำบุญ ควรทำบุญเท่าที่กำลังความสามารถจะอำนวย ผู้ที่ได้สร้างสมบุญมาแล้วแต่เพิกเฉยในการทำบุญเพิ่ม เปรียบเสมือนความที่เก็บเกี่ยวผลผลิตแล้วแจกจ่ายขายกินหมด ไม่เหลือไว้ต่างฝันไปภายหน้าเลย เขา ยอมเดือดร้อนในฤดูทำบานรั้งต่อไป
ความดีทุกอย่างที่เราทำไว้ แม้จะไม่ผลในปัจจุบันก็ตามสูญเปล่า ความดีเหล่านี้จะรวมกันเข้าบูรณาแต่งจิตใจได้ดีขึ้น สิ่งนี้แหละคือ บุญวาสนา
เราจึงควรระลึกความดีเสียงแต่นี้ โดยมันศึกษาวิจารณา ฝึกฝน