โทษของการด่าบาราพเพื่อนพรหมจรรย์ : หน้า 112/433

มีวาทสุภาษิต ๙๕ “ผู้ได้เข้าไปสู่องค์ที่พูดคำหยาบคาย ก็ไม่สะทกสะท้าน ไม่ยังดำพูดให้เสีย ไม่ปกปิดข่าวสาร พูดจนหมดความสงสัย และเมื่อถูกถามก็ไม่โกรธ ผู้ค้านอมห้ทำหน้าที่ทูต” วิ. จุลล. ๗/๕๐๐/๒๐๑ โทษของการด่าบาราพเพื่อนพรหมจรรย์ ผู้ดำริพารเพื่อนพรหมจรรย์ คือพระสงฆ์และผู้ปฏิบัติธรรม ติตเตียนพระอริยเจ้า จะประสบความฉิบหาย ๑๑ ประการ ต่อไปนี้ ๑. ไม่บรรจุธรรมที่ยังไม่บรรจุ ๒. เลื่อนจากธรรมที่บรรจุแล้ว ๓. สัทธรรมของพระภิกษุนั้นย่อมไม่ผ่องแผ้ว ๔. เป็นผู้หลงเขาว่าได้บรรจุสัทธรรม ๕. เป็นผู้ไม่ยินดีปฏิพัทธพรหมจรรย์ ๖. ต้องอาบัติเสียดมองอย่างใดอย่างหนึ่ง ๗. บอกลา สิกขา คือสิกไปเป็นมรรวาส ๘. เป็นโรคอย่างหนัก ๙. ยอมถึงความเป็นบ้า คือความฟุ้งซ่านแห่งจิต ๑๐. เป็นผู้ลงทำภาคะ คือความตายอย่างขาดดติ ๑๑. เมื่อคายปาย้อนเข้าถ้องาย ทุดติ วิบินาต นรก คำกล่าวพระนาถคุณ ศรัทธา ของบุคคลผู้ไม่มีศรัทธา คำกล่าวพระนาถคุณ ศีล ของบุคคลผู้ศีล