ความเคารพในพระสงฆ์และการศึกษา : หน้า 222/433

มีความเคารพ ๑๙๗ ความเคารพในพระสงฆ์ คือ ตระหนักถึงคุณความดีของพระสงฆ์ ผู้ปฏิบัติธรรม เป็นผู้สื่ออายุพระพุทธศาสนา แล้วแสดงออกชี้งความเคารพ ดังนี้ ๑. กราบไหว้ โดยถือยอการเรียนร้อย ๒. นั่งเรียนร้อย ไม่นั่งถอดเขาเจาะจอง ๓. ไม่สวมรองเท้า ไม่กางร่ม ในที่ประชุมสงฆ์ ๔. ไม่คอนมือคอนเท้าต่อหน้าท่าน ๕. เมื่อพระเณรไม่เชิญ ไม่แสดงธรรม ๖. เมื่อพระเณรไม่เชิญ ไม่อวดรู้แก้ปัญหาธรรม ๗. ไม่เดิน ยืน นั่ง เบียดพระเณร ๘. แสดงท่านด้วยจิตเปิลอิ่มใส ๙. ต้อนรับท่านด้วยไทยธรรม ความเคารพในการศึกษา คือ ตระหนักถึงคุณค่าของการศึกษา หาความรู้ แล้วแสดงออกชี้งความเคารพ โดยตั้งใจศึกษาเล่าเรียนอย่างเต็มที่ทางโลกและทางธรรม จะศึกษ็เรื่องใดก็ศึกษให้ถึงแกน ให้เข้าใจจริง ๆ ไม่ทำให้เคราะห์หาย บำรุงการศึกษา สนับสนุนการศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม ความเคารพในสมาธิ คือ ตระหนักถึงคุณประโยชน์อันมหาศาลของการทำสมาธิ แล้วแสดงออกชี้งความเคารพ โดยตั้งใจฝึกสมาธิอย่างสม่ำเสมอให้มากที่สุดเท่าที่จะมาได้ เพราะสมาธิเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในการสร้างความดีทั้งหลาย เป็นการฝึกฝนตนเองอย่างยิ่งยวด ทำให้และเข้าใจธรรมอย่างแท้จริง ดังจะเห็นได้จากไตรสิกขา ซึ่งถือเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา พระสมาธิสมัยพุทธเจ้าถือไว้ว่า “ศิลาจะเป็นพื้นฐานทำให้เกิดสมาธิได้ง่าย แล้วสมาธิจึงทำให้เกิดปัญญาซึ่งเป็นเครื่องพาให้บรรลุนิพพาน” จะเห็นว่านเราทำศีลก็เพื่อไม่ให้ไปทำความชั่ว ทำใจไม่เศร้าหมองเป็นสมาธิใด้ง่าย และปัญญาก็เกิดจากสมาธิ สมาธิจึงเป็นหัวใจหลักในการทำความดีทุกชนิด แม้การกำจัดโลกลเข้าสู่นิพพาน