ไม่พูดเท็จและรักษาความดี : หน้า 102/433

คนจะต้องไม่พูดเท็จ 5. ปกติแล้วเมื่อเทียบกันโดยสัตว์ส่วนร่างกาย สัตว์มีการลังกายแข็งแรงมากกว่าคน แต่สัตว์ไม่มีสิทธิ์ควบคุมการใช้กำลังของตนให้ถูกต้อง ดังนั้นจึงไม่สามารถเปลี่ยนกำลังกายให้เป็นกำลังความดีได้เต็มที่ มีแต่ความบ้าเถื่อนตามอารมณ์ เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย แม้มีลังกายมาก แต่ไม่เคยออกแรงไปหาอาหารมารึเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ของมันแต่ย่างใด ส่วนคนแม้มีลังกายน้อยกว่าสัตว์ แต่คว้สัตอันมั่นคงช่วยเปลี่ยนกำลังน้อยๆ นั้น ให้เกิดเป็นกำลังความดี เช่น มิฏฐูญฺตาเวที เมื่อโตขึ้นก็เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ได้ สติเป็นของเหนียวแน่นคงทน แม้อาหารทั้งวันติ๊กยังดีได้ ทำงานหนักทั้งเดือนติ๊กยังดี นอนป่วยบนเตียงทั้งปิติ๊กยังดี แต่อกรีบกลับเป็นอยู่ทันที ถ้าไปเสพฤากามาเข้า สุราเพียงครึ่งแก้ว อาจทำผู้นี้ให้ดีฟันถึงกับลิมตัวลงมือทำร้ายผู้อื่นพระคุณได้ หมดความสามารถในการเปลี่ยนกำลังกายให้เป็นกำลังความดี ดังนั้นผู้เสพสุรา หรือของมึนเมา จึงมีสภาพผิดปกติ คือมีสภาพใกล้สัตว์เข้าไปทุกขณะ จะนั่นเพื่อรักษาปกติของคนไว้ สื่งที่ 5 จึงเกิดขึ้นว่า คนจะต้องไม่เสพของมึนเมาให้โทษ สี่ข้อ 5 ข้อ คือ 1. ไม่เมา 2. ไม่ลัก 3. ไม่ประพฤติผิดในกาม 4. ไม่โกหกหลอกลวง 5. ไม่เสพของมึนเมาให้โทษ จึงเกิดขึ้นมาโดยสามัญสำนึก และเกิดขึ้นพร้อมกับโลกเพื่อรักษาความ