ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๕๔ มรรคที่ ๑๗
ญาติ คือ ใคร?
ญาติ แปลว่า คนคุ้นเคย คนใกล้ชิด หมายถึง บุคคลที่คุ้นเคยและง่ายกันได้ มี ๒ ประเภท ได้แก่
๑. ญาติทางโลก แบ่งได้เป็น ๒ พวก คือ
- ญาติโดยสายโลหิต เช่น ทวด ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้ำ อา พี่ น้อง หลาน เหลน ฯลฯ (สำหรับพ่อแม่ ลูก ภรรยา สามี ถือว่าเป็นคนใกล้ชิดเรา มากที่สุด ขอให้อย่หวาดหวัง เพราะเรามีหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติต่อบุคคลเหล่านี้ ต่างกันออกไป และมีรายละเอียดอยู่ใน มงคลที่ ๑๑, ๑๒, ๑๓ แล้ว)
- ญาติโดยความใกล้ชิดคุ้นเคย เช่น เป็นเพื่อนสนิทสนมกันเราโดยตรง หรือสนิทสนมกับญาติทางสายโลหิตของเรา
๒. ญาติทางธรรม หมายถึง ผู้เป็นญาติธรรมเพราะเหตุ ๔ ประการ คือ
- เป็นญาติธรรมเพราะบวชให้เป็นพระภิกษุ
- เป็นญาติธรรมเพราะบวชให้เป็นสามเณร
- เป็นญาติธรรมเพราะให้สนับสนุน (พิธีกรรมของสงที่พระอุปชยใหแก่ศิษย์)
- เป็นญาติธรรมเพราะสอนธรรมให้
วิธีอาน ญาติแท้ ๆ
คนรู้จักกันที่เรียกว่า ญาตินั้น ไม่ใช่เพียงรู้จักตัว ไม่ใช่เพียงรู้ว่าเวลานี้เขาจะมาขอะไรเราบ้าง แต่จะต้องมีผูกพันกับผู้ถือถิ่นว่าเป็นญาติเสมอ แม้ย้ายกันไปก็อย่ารู้ข่าวคราวว่าคนนั้นทุกหรือสุข หากเดือดร้อนก็พร้อมจะช่วยเหลือ เพราะฉะนั้นเรียกว่าญาติ ญาติที่แท้ก็มีผูกพันทั้งตอนหน้าและลับหลัง ถ้ารู้จักกันเพียงผิวเผินจากไปแล้วก็แล้วกันไป อย่างนี้ไม่เป็นญาติ ยิ่งถ้า knowing คูบกันนั้นดีมีเราเจริญ คำกิริยาสองคำนี้อ่อน แต่