การศึกษาและการปฏิบัติตามทางโลกและทางธรรม มงคลชีวิต ฉบับทางก้าวหน้า หน้า 98
หน้าที่ 98 / 433

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการศึกษาและการปฏิบัติทั้งทางโลกและทางธรรม โดยเน้นถึงวินัยทางโลก เช่น กฎหมายและระเบียบต่างๆ รวมถึงวินัยทางธรรมซึ่งแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ อนาคาริยวิถีสำหรับผู้บวชและอาริยวิถีสำหรับชาวพุทธทั่วไป การปฏิบัติตามวิถีนี้จะนำไปสู่การพัฒนาในด้านปัญญาและความสามารถ.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาในทางโลก
-การศึกษาในทางธรรม
-วิธีทางพระพุทธศาสนา
-อนาคาริยวิถี
-อาริยวิถี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ผู้ที่ลลาดรู้ ก็ต้องศึกษาให้รู้ทั้งทางโลกและทางธรรม ผู้ที่ฉลาดทำ ก็ต้องทำให้เป็นให้ถูกต้อง ทั้งทางโลกและทางธรรม เช่นกัน ผู้ที่ฉลาดใช้ ก็ต้องมีวิจัยทางโลกและวิจัยทางธรรมคอยช่วยกำกับความรู้และความสามารถเอาไว้ วิ นัย ทาง โลก หมายถึง ระเบียบสำหรับควบคุมคนในสังคมแต่ละแห่ง เป็นข้อตกลงของคนในสังคมที่จะให้ทำ หรือไม่ให้บางสิ่งบางอย่าง ซึ่งบางครั้งเราก็เรียกชื่อแยกแยะออกไปหลายอย่าง เช่นกฎหมาย พระราชบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา ข้อบังคับ ระเบียบ ธรรมเนียม ประเพณี คำสั่ง ประกาศ กฎเกณฑ์ ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ร่วมเรียกว่าวีธีทางโลกทั้งสิ้น วิ นัย ทาง ธรรม เนื่องจากเราชาวพุทธมีธรรมคัลและบรรพิต ดังนั้นวิถีทางพระพุทธศาสนาจึงมี ๒ ประเภท คือ ๑. อนาคาริยวิถี วิถีสำหรับผู้ออกบวช ได้แก่ วิถีของพระภิกษุสามเณร ๒. อาริยวิถี วิถีสำหรับผู้ครองเรือน ได้แก่ วิถีของชาวพุทธชายหญิงทั่วไป อนาคตริยวิทย ดูหมายความสูงสุดของนักบวช คือความหมดกิเลส ผู้จะหมดกิเลสได้ ต้องมีปัญญายังยิ่ง ผู้จะมีปัญญายังยิ่งได้จะต้องมีสมาธิยิ่ง ผู้จะมี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More