มงคลชีวิต ๓๙ - ความเข้าใจพระพุทธศาสนา : หน้า 408/433

มงคลชีวิต ๓๙ คือองค์อวตาลปางที่ ๙ ของพระวิษณุ แล้วนับเอาผู้ที่ครรพนับถือพระพุทธเจ้ เข้าเป็นชาวอินดูหมด ทางด้านของพระพุทธศาสนาเองเมื่อมีปัญหาความ แตกแยกภายใน ประกอบกับชาวพุทธโดยทั่วไปไม่มีความรู้ในพระธรรมอย่างแท้ เมื่อพบกันยุทธวิธีของศาสนาภินดูเข้าเช่นนี้ ชาวพุทธก็ยังสนใจ แยกไม่ออก ระหว่างพระพุทธศาสนากับศาสนาอื่น ซึ่งที่เป็นชาวพุทธก็ครรนับถือคราบ ไหว้พระพรหม เทพเจ้าต่าง ๆ เจ้าพ่อเจ้าแม่ต่าง ๆ พระภิษุสูงเสมอ ส่วนก็หันไปเอาใจชาวบ้าน เห็นเขานับถือเทพต่าง ๆ เจ้แม่ต่าง ๆ ก็เอารูปปั้น ของเทพเหล่านั้นนั่นไว้ในวัด ให้ชาวบ้านกราบไหว้ซ่า ที่สุดชาวบ้านก็แยกไม่ ออก คิดว่าพุทธศาสนากับศาสนาอื่นก็สิ่งเดียวกัน ชาวพุทธแต่เดิมก็ครอบ ลายเป็นชาวอินดูไปค่อนตัวแล้ว และต่อมาเมื่อเจอเหตุการณ์เคยเกิดขึ้นทีเดียว ตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. ๑๙๐๐ กองทัพมุสลิมบุกเข้าอินเดียไม่จากทางตอน เหนือและประกาศทำลายพระพุทธศาสนา เผยว่ามาจากอาราม มาทำพระภิษุสูง ทั้งมีการให้รางวัลแก่วัดดีที่ศิริพระภิษุสูงมาส่งให้ พระภิษุสูงจึงต้องลึก มินั้นก็ต้องอพยพหนีไป พระพุทธศาสน็มชะนั่น มีเพียงพระภิษุช สงมังกรจำนวนซ่าน้อยที่รู้จริงในคำสอนของพระพุทธศาสนา ส่วนชาวพุทธทั่วไปนั้น ขาดความรู้ความเข้าใจอย่างถูกต้อง ดังนั้นเมื่อพระภิษุสูงหมด พระพุทธ ศาสนาก็หมดจากประเทศอินเดียในที่สุด จากบทเรียนที่เกิดขึ้นในอินเดียดังกล่าว เราอาจสรุปได้ว่า ความมั่นคง ของพระพุทธศาสนาจะต้องประกอบด้วยปัจจัยที่สำคัญคือ ชาวพุทธต้องเป็น ชาวพุทธที่แท้จริง มีความรู้ความเข้าใจในคำสอนของพระพุทธศาสนาอย่างถูกต้อง โดยต้องศึกษาทั้งปฎิบัติและปฏิรูปเพื่อให้เกิดปฏิรูป คือผลของการปฏิรูป นำ หลักธรรมมาใช้ในการดำเนินชีวิตจริง และปัจจัยที่สำคัญอีกประการหนึ่งก็คือ ชาวพุทธจะต้องมีความสามัคคีกัน เว้นจากการให้ร้ายกัน พระพุทธศาสนาจึงจะ มั่นคงอยู่ได้อย่างแท้จริง ๓) Jamanadas , K. Decline and Fall of Buddhism (A Tragedy in Ancient India). Chapter 1 , p1 ๔) กองทัพมุสลิมบุกเข้า มหาวิทยาลัยสันนทาและมหาวิทยาลัยวุธิธิสึของ พุทธประาณี พ.ศ.1740 และ 1746 ตามลำดับ อ้างแล้ว . p.187 ๕) Mayeda , Sengaku . (1990) History of Indian Philosophy , p.187