การบุญชาและบุคคลที่ควรบูชา : หน้า 53/433

๒๘ มรรคที่ ๓ ก า ร บุ ญ ช า คือ อะไร? การบุญชา คือ การเลือกใส ยกย่อง เชิดชู ด้วย กิริยาอาการ สุขภาพที่เราแสดงต่อผู้ที่เราบูชา ทั้งด้านหน้า ด้านหลัง การแสดงต่อหน้า เป็นการแสดงให้ท่านทราบว่า เรายอมรับความเคารพและ ตระหนักในคุณธรรมความดีที่มีอยู่ในตัวของท่าน อย่างจริงใจ การแสดงลับหลัง เป็นการเตือนใจตัวเอง ให้ภูกไว้กับคุณธรรมอันสูงส่งของท่าน ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากจะทำตาม ใจเราจะได้ ยกย่องชื่นชมเสมอ ๆ ไม่เร่ือนไหลไปในทางชั่วร้าย การบุญชา เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่ง สำหรับฝึกใจที่หยาบกระด้าง เพราะไม่อาจออมรับคุณความดีของผู้อื่น ให้ละเอีอดอ่อนลง ผู้ที่หยิ่งยโส ปัญญา ยังไม่เข้าใจในคุณธรรมความดีของผู้ที่ควรบูชา น แต่หากได้เคยชินกับ การบุญชา แล้ว ในที่สุดอาจสามารถเห็นถึงคุณธรรมความดีที่อยู่ในตัวของผู้ที่เราบูชาได้อย่างแน่นชัด จนเกิดความเลื่อลายเป็นการบูชาอย่างแท้จริง อยาก ทำความดีตามท่านบ้าง ผู้ใหญ่จึงควรสอนบุตรหลานให้รู้จักสวดมนต์บูชาพระ-รัตนตรัย เป็นการปลูกศรัทธาให้รู้จับบุญบำรุงให้จ้าคุณบุญบูชา ต้งแต่เด็ก ๆ บ ค ค ล ที่ ค วร บูชา คือบุคคลที่มีคุณความดีความงามเกล้ากลำกล้าหลั่ง เลิกล้าหลงในแบบ อย่างในการปฏิบัติธรรม ได้แก่ ผู้มีศีล สมาธิ ปัญญาสงบงามที่เรานับเอง ซึ่งประกอบ ลุไปได้ดังนี้ ๑. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นนับทิตย์ที่ประเสริฐสุดในโลก ทรงไว้ด้วย พระปัญญา คุณ พระบริหารคุณ พระมหากรุณาธิคุณ คัดเป็นบุคคลที่ควรบูชา ของพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ๒. พระสงฆ์ ผู้ประกฏิิบัติปฏิบัติชอบ ก่อนแล้วจึงสนองให้ผู้อื่นประพฤติดี ปฏิบัติอย่างน่ำบาง จัดเป็นบุคคลที่ควรบูชาของพุทธศาสนิกชน