ข้อความต้นฉบับในหน้า
บำรุงจิตามตรา ๙๓
เหลือหลายแล้ว ยิ่งท่านอบรมเลี้ยงดูเรา เป็นต้นแบบทางใจให้ช่าย ก็ยังมี
พระคุณมากเป็นเอนกอนันต์
สมญานามของพ่อแม่
สมญานามของพ่อแม่นั้น กล่าวกันว่านับเป็นทั้งพรหมของลูก เทวดา
คุณแรกของลูก ครูแรกของลูก และเป็นพระอรหันต์ของลูก ซึ่งอธิบายได้ดังนี้
- พ่อแม่เป็นพรหมของลูก เพราะเหตุที่มีพรหมวิหารธรรม ๔ ประ-
การ ได้แก่
๑. มีเมตตา คือมีความปราณีตต่อดูไม่หวั่นกลัว
๒. มีคุณธรรม คือหวังในความทุกข์ของลูก และค่อยช่วยเหลือเสมอ
ไม่ทอดทิ้ง
๓. มีฤทธิ์ คือเมื่อสุขสมบายสุขสบาย มีความปลาบปลื้มยินดีด้วย
ความจริงใจ
๔. มีอุเบกขา คือเมื่อคลุมครอบครัวสามารถเลี้ยงตนเองได้แล้ว ก็ไม่
วนว่ายกับชีวิตครอบครัวจนเกินงาม และหากลูก
ผิดพลาดก็ไม่ซ้ำเติม แตกกลับคอยเป็นที่ปรึกษาให้เมื่อลูกต้องการ
- พ่อแม่เป็นเทวดาคนแรก (บริเทพ) ของลูก เพราะคอยปกป้อง
คุ้มกันภัยเลี้ยงดูลูกมาก่อนผู้มีความปรารถนาดีคนอื่นๆ
- พ่อแม่เป็นครูคนแรกของลูก เพราะสั่งสอนอบรมทั้งคำพูดและกิริยา
มายากให้ลูกก่อนคนอื่นๆ
- พ่อแม่เป็นวีรสุทธิเทพของลูก เพราะมีคุณธรรม ๕ ประการ ได้แก่
ก. ไม่อื่อสานความผิดของลูก แม้ว่าบางครั้งลูกจะพลั้งพลาดพลัง
ล่วงเกิน ก็ให้อภัยเสมอ
ข. ปรารถนาประโยชน์แกลูกเสมอ ไม่ว่าวลูกจะเป็นอย่างไร ก็ยังคง