บำรุงจิตามตรา ๙๓ : หน้า 118/433

บำรุงจิตามตรา ๙๓ เหลือหลายแล้ว ยิ่งท่านอบรมเลี้ยงดูเรา เป็นต้นแบบทางใจให้ช่าย ก็ยังมี พระคุณมากเป็นเอนกอนันต์ สมญานามของพ่อแม่ สมญานามของพ่อแม่นั้น กล่าวกันว่านับเป็นทั้งพรหมของลูก เทวดา คุณแรกของลูก ครูแรกของลูก และเป็นพระอรหันต์ของลูก ซึ่งอธิบายได้ดังนี้ - พ่อแม่เป็นพรหมของลูก เพราะเหตุที่มีพรหมวิหารธรรม ๔ ประ- การ ได้แก่ ๑. มีเมตตา คือมีความปราณีตต่อดูไม่หวั่นกลัว ๒. มีคุณธรรม คือหวังในความทุกข์ของลูก และค่อยช่วยเหลือเสมอ ไม่ทอดทิ้ง ๓. มีฤทธิ์ คือเมื่อสุขสมบายสุขสบาย มีความปลาบปลื้มยินดีด้วย ความจริงใจ ๔. มีอุเบกขา คือเมื่อคลุมครอบครัวสามารถเลี้ยงตนเองได้แล้ว ก็ไม่ วนว่ายกับชีวิตครอบครัวจนเกินงาม และหากลูก ผิดพลาดก็ไม่ซ้ำเติม แตกกลับคอยเป็นที่ปรึกษาให้เมื่อลูกต้องการ - พ่อแม่เป็นเทวดาคนแรก (บริเทพ) ของลูก เพราะคอยปกป้อง คุ้มกันภัยเลี้ยงดูลูกมาก่อนผู้มีความปรารถนาดีคนอื่นๆ - พ่อแม่เป็นครูคนแรกของลูก เพราะสั่งสอนอบรมทั้งคำพูดและกิริยา มายากให้ลูกก่อนคนอื่นๆ - พ่อแม่เป็นวีรสุทธิเทพของลูก เพราะมีคุณธรรม ๕ ประการ ได้แก่ ก. ไม่อื่อสานความผิดของลูก แม้ว่าบางครั้งลูกจะพลั้งพลาดพลัง ล่วงเกิน ก็ให้อภัยเสมอ ข. ปรารถนาประโยชน์แกลูกเสมอ ไม่ว่าวลูกจะเป็นอย่างไร ก็ยังคง