การทำงานในฐานะพระพุทธศาสนิกชนและการเคารพกฎหมาย : หน้า 182/433

ทํางานไม่มีใบอนุญาต ๑๕๗ พระสัมมนาสัมภูเจ้าได้รงสั่งสอนเป็นนักทน ท้งพระทั้งบ้านให้เคารพกฎกฎหมายบ้านเมืองโดยเคร่งครัด ไม่เคยปรากฏในที่ใดเลยว่าพระบรมศาสดาของเราสอนพุทธศาสนิกชนให้แข็งข้อต่อกฎหมาย แม้จะเอาการประพฤติธรรมหรือความเป็นพระเป็นสงฆ์เป็นข้ออ้าง แล้วทำการอื้แพ้ ก็ทราขออภัยด้วยพุทธประสงค์ไม่ ทั้งนี้แสดงให้เห็นว่า พระพุทธศาสนาต้องการให้ศาสนิกชนเป็นคนรักสงบและให้เคารพในกฎหมาย ชาวพุทธต้องไม่ทำตัว “ดื้อแพ้ง” ต่อกฎหมายบ้านเมืองไม่ว่าในกรณีใด ๆ ถ้าเราพิจารณาในแง่มุมเฉลียว จะเห็นได้ชัดว่าการผิดกฎหมายนันเป็นอปฺมโนคตน เพราะเป็นการสร้างความผิดคล่องตัวเอง ๒. ไม่ผิดประเพณี ประเพณีหมายถึง จารีต ขนบธรรมเนียมของมหาชนในถิ่นหนึ่ง ๆ หรือสังคมหนึ่ง ซึ่งแตกต่างกันน ากน้อยบ้าง แต่เมื่อคนทั้งหลายเขาถือกันเป็นส่วนมากและนิยมวัดกันกลายเป็นกฎของสังคม ใครทำผิดประเพณีอาจผิดต่อมาหา เช่น ประเพณีแต่งงาน ประเพณีรับแขก ประเพณีรำประทานอาหาร ประเพณีทำความเคารพผู้ใหญ่ ฯลฯ ซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละท้องที่ จึงต้องศึกษาให้ดี เราขาวพุทธเมื่อจะเข้าไปร่วมชุมนโล้ก ต้องถามไถ่ก่อกว่าเขามีประเพณีอย่างไรบ้าง อะไรที่พอจะโอนอ่อนตามได้ก็ทำตามเขา แต่ถ้าเห็นว่าทำไปแล้วจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้อื่น เสียหายต่อภูติยธรรม และตติศีลของชาวพุทธ ก็ครองเลี่ยงอย่าเข้าไปร่วมของ เช่น ประเพณีไม่ให้เกียรติแก่ผู้สูงอายุ ดูถูกผู้หญิง ของคนบางเหล่า ประเพณีอุฏฐานจะแปลสวะซ้ำที่ของชาวท้องมื บกลุ่ม จนกระทั่งไม่สามารถทาส่วมใช้ได้ ๓. ไม่ผิดศีล ศีลเป็นพื้นฐานของการทำความดีทุกอย่าง แทนโคร-