การเรียนรู้และความรู้ในพระพุทธศาสนา : หน้า 86/433

เป็นพูดดู ๑๖ ๓. รู้กว้าง หมายถึง สิ่งรอบตัวแต่ละองค์ที่รู้กว้างละเอียด ยิ่งคามเกี่ยวพันของสิ่งนั้นกับสิ่งอื่นๆ ด้วย คลายรอบแต่เก็บรายละเอียดยิ่งขึ้น ๔. รู้ใกล้ หมายถึง มองการณ์ไกล ยิ่งผลที่จะตามมในอนาคต เช่น เห็นสภาพดินฟ้าอากาศ กรีฑทันทีว่าปีนี้ผลชนิดใดจะขาดแคลน เห็นพฤติกรรมของผู้รวมงานไม่นานไว้วามใจ กรีฑทันที่ว่ากลัวเขากำลังจะคิดไม่ชื่อ เห็นตนเองเริ่มหย่อนดอาการปฏิบัติธรรม กรีฑทันว่าถึงใจเช่นนี้ต่อไปคนก็จะเสื่อมจากกุลสวรรค์ ฯลฯ ผู้ที่ประกอบด้วยความรู้ ๔ ประการนี้ ทั้งทางโลกและทางธรรมจึงจะเป็นพุทธที่แท้จริง คุ ณ สมบัติดี ของ พุทธสุดหรือ นักศึกษาที่ดี ๑. พุทธสุด อ่านมาก ฟังมาก คือนิยสิ่งขอบฟัง ขอบอ่าน ขอบค้นคว้า ยึดหลัก “เรียนจากครู ดูจากตำรับ สติปปัญญา” ๒. ชฎา จำได้แม่นยำ คื อความจำดี รู้จักจับสาระสำคัญ จับหลักให้ได้ แล้วจำได้แม่นยำ คนที่ความจำดี เพราะภาพในอดีตชอบพูดดี ดื่มสุรา ฯ ดังนั้นในเขาถึงนี้เลิกดื่มสุรา เลิกพูดปลดและพยายามท่องบ่อยๆ หน้าจดหมายเนียบบ่อยๆ ไม่ก็จะเป็นผู้มีความจำดี ๓. วาสน ปริจิต ท่องได้คล่องปาก คื อต้องฝึกท่องให้คล่องปากท่อง จนขึ้นใน จำได้คล่องแคล่วจัดเจนไม่ต้องพลัดวา โดยเฉพาะพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นความจริงแท้แน่นอน ไม่เปลี่ยนแปลง ควรท่องไว้ให้ขึ้นใจทุกกระทวงความ ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ส่วนวิชาการทางโลกยังมีการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เพราะยังไม่มีใครรู้จริง จึงควรท่องเฉพาะที่สำคัญและหมุนคิดหาเหตุผลด้วย