ข้อความต้นฉบับในหน้า
19
2. ธรรมปฏิสมานร์ ตอนรับด้วยธรรม เช่น สนทนาธรรมกัน แนะนำธรรมะให้แก่กัน ฯ ฯ
นอกจากตัวเราจะต้องตระหนักถึงความสำคัญของการต่อรับแงแลแล้ว แมคนในนานก็ต้องฝึกให้ต่อนรับแงเป็นด้วย ไม่เช่นนั้นจะพลาดไป เช่น ขาขาราชการผู้ใหญบางคนตนเองตอนรับแงได้อย่างดีเยี่ยม แต่ไม่ได้ฝึกคนในบ้านไว้ เวลาตนเองไม่อยู่แงมา หาที่บ้านเด็กและคนรับใช้พูดจากับเขาไม่มีดี ทำให้เขาพูดดูถูกเจ็บ คิดว่าเจ้าของบ้านยุ่งส่งเสริม จึงหาทางไล่ตนต้องเสียผู้เสียคนมากมายต่อมาแล้ว โดยที่ตนเองก็ไม่สาเหตุว่าคเขาเป็นศัตรูเพราะอะไร
เมื่อสร้างกตให้จะเห็นว่า คนในโลกนี้มีหลายพันล้านคน สิ่งของเหตุการณ์ กรรมงาน ในโลกนี้มีหลายแสนหลายล้านอย่าง แต่พระสัมพุทธเจ้า ทรงสอนให้เราสนใจอย่างจริงจัง ๗ อย่าง ดังนี้ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ การศึกษา สามี ภมิใจ ความไม่ประมาท และการต้อนรับ ทั้ง ๗ ประการนี้มีความสำคัญเพียงได้โปรดคิดดู
สิ่งที่ควรคารพทั้ง ๗ ประการนี้ เป็นแกนหลักของความเคารพทุกอย่าง เมื่อเราสามารถดรองจนตะหนักถึงคุณของสิ่งที่ควรเคารพอย่างยิ่ง ทั้ง ๗ ประการนี้แล้ว ต่อไปเราก็สามารถดรองถึงความดีของสิ่งอื่น ๆ ได้ชัดเจนและละเอียดลึกซึ้งยิ่งขึ้น กลายเป็นจริงและทำได้จริงผนึ่ง
เมื่อฝึกตนเองให้มากด้วยความเคารพแล้ว ในไม่ชันก็ชอบจับผิดผู้อื่นก็จะค่อย ๆ หายไป เจใครก็จะคอยมองแต่คุณความดีของเขาต่อไปความชั่วทั้งหลายก็จะน่าไม่ออก นี่ออกแต่ความดีและวิธีทำความดีเท่านั้น ตัวเองก็จะกลายเป็นที่รวมแห่งความดีเหมือนทะเลเป็นที่รวมของน้ำจะนั่น
ก า ร แ สด ง ค ว า ม เ ค ร า พ
การแสดงความเคารพ คือการแสดงความตระหนักในคุณความดี