ข้อความต้นฉบับในหน้า
นิคความถ่อมตน ๒๐๔
สิ่งที่คนทั่วไปหลงถือเอาว่า ทำให้ตัวเอง
๑. ชาติระกูล เช่น คิดว่า "ตระกูลนี้เป็นตระกูลใหญ่ เชื่อสาย
ผู้แก่ๆ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย รุ่นรุ่นนี้มีชื่อเสียงโด่งดังมาตลอด คนอื่นจะมา
เทียบนั้นได้อย่างไร" เมื่อหลงถือว่านี้มักติดฉูดสูงกว่าผู้อื่น ความถ่อมตัวก็
เกิดขึ้น
๒. ทรัพย์สมบัติ เช่น คิดว่า "เฮอะ! ทรัพย์สินเงินทองของฉันมีมาก
มาย จะซื้อจะหาอะไรได้อย่้างใจ ไม่เห็นจะต้องไปง้อ ไป(รกใจใคร" เมื่อหลงถือว่านี้ทรัพย์สมบัติรามากกว่าผู้อื่น ความถ่อมตัวก็เกิดขึ้น
๓. รูปร่างหน้าตา เช่น คิดว่า "อี! ฉันนี่สวยน้อยหน้าใครเสียเมื่อไหร่
ดูซิ ผิวก็ละเอียด จมูกก็โด่ง ตาก็กลม นางงามจักรวาลที่สวย ๆ ลองมาเทียบ
กันดูสิว่ากันหรือ่ะ! ไม่แนหรอกว่าใครสวยกว่ากัน" เมื่อหลงถือว่านี้รูปปร่าง
หนาดีกว่าผู้อื่น ความถ่อมตัวก็เกิดขึ้น
๔. ความรู้ความสามารถ เช่น คิดว่า "ฉันนี่ความรู้ระดับปริญญาโท
ปริญญาเอก ปริญญาที่ไหนว่าทำ ๆ กวาดตามหมดแล้ว มีแต่ก็แหว่าใคร่ ใคร ๆ
ก็สู้ฉันไม่ได้" เมื่อหลงถือว่านี้ความรูความสามารถสูงกว่าผู้อื่น ความถ่อมตัวก็เกิดขึ้น
๕. ยศตำแหน่ง เช่น คิดว่า "อี! ฉันมีขั้นผู้อำนวยกอง อดิศดี
ปลัดกระทรวง ซี ๘ ซี ๑๐ ซี ๑๑ แล้ว ใครจะมาแน่เท่านี้" เมื่อหลงถือว่านี้ยศตำแหน่งสูงกว่าผู้อื่น ความถ่อมตัวก็เกิดขึ้น
๖. บริวาร เช่น คิดว่า "เฮอะ! สมัครพรรคพวก ลูกน้องฉันมีเยอะแยะ
ใครจะกล้ามาเทียบเสมอ" เมื่อหลงถือว่านี้บริวารมากกว่าผู้อื่น ความถ่อมตัวก็เกิดขึ้น
คนทั่วไปมักหลงยึดเอาสิ่งต่าง ๆ ประการนี้ เป็นข้อดีของตัว ไม่เคยคิดว่าสิ่งต่าง ๆ ที่นั่น มันจะเป็นของเราตลอดไปหรือไม่ จึงยืนยันหรือ