การเป็นคนว่างง่ายและการรับฟังคำเตือน : หน้า 284/433

เป็นคนว่างง่าย ๒๕๙ บ่อยๆ เข้าก็จะเกิดความรู้สึกดีๆ ในใจว่า ตัวเองเก่งแล้ว จึงไม่ยอมฟังคำเตือนของใคร ๑๒. เป็นคนกระด่างมานะมาก เป็นคนฉลาดคอร่าง คงแข็ง มีทิฐิ ใครมาชวนแนะนำก็แนะนำก็ยิ้มรับไว้ก็จะเกิดปฏิริยาตอบสนองกันไปคงแข็งเชิดหน้า ใจไม่ยอมรับฟัง วิธีการให้เป็นคนว่างง่าย เมื่อเราทราบแล้วว่าเราเป็นคนว่างก็เพราะนิสัยไม่ดีทั้ง ๑๖ ประการดังได้กล่าวมาแล้ว ดังนั้นเพื่อจะให้เป็นคนว่างง่าย เราต้องกำจัดนิสัยที่มีทั้ง ๑๖ ประการนั้นให้ลาเบาบางและหมดไปจากใจ ซึ่งทำได้ดังนี้ ๑. หมดนึกถึงโทษของความเป็นคนหัวดื้ออยากจะทำให้ไม่สามารถรับเอาความดีจากใครๆ ได้ เหมือนคนเป็นอมนพา แม้มีของดีรอบตัวก็หยิบเอามาใช้ไม่ได้ ถ้าหัวดีมากๆ ลงท้ายก็ไม่ใครอยากสอนอยากเตือน ต้องโง่ทั้งชาติทำผิดเงื่อยไป ๒. ฝึกให้เป็นคนมากด้วยความเคารพ มองคนในแง่ดี ใครมาแนะนำตักเตือนเรายังว่าเรื่องอะไรก็ตาม นี้ขอบคุณเขาในใจ เพราะแสดงว่าวเขามีความปรารถนาดีต่อเราจริงได้มาเตือน ไม่ว่าเรื่องที่เตือนนั้นจะถูกต้องตามความเป็นจริงหรือไม่ก็ตามให้รับฟังไว้ก่อน ไม่ควรเขี่ยหรือกุดหนุดมิหยุดหยามเขาหนึ่งก็ถึงพุทธพงไว้ว่า "ผู้ใดทุ่มเทคือผู้สมบูรณ์ทรัพย์ให้" ๓. ฝึกการปวารณา คือการออกปากยอมให้ผู้อื่นว่าว่าตนเตือนตนไม่ว่าผู้นั้นจะมีอายุมากว่าเท่ากัน หรือ น้อยกว่า ก็ว่าตาม ตัวอย่างเช่น พระภิษุมีน้อยอยู่หนึ่งวง ในวันออกพรรษาให้มีการประชุมกันของพระภิษุ ทั้งพระผู้ใหญ่และพระผู้น้อย ในวันนั้นพระทุกรูปจะกล่าวคำปวรณากัน คืออนุญาต