ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทำงานไม่มีโทษ ๑๕๙
คนบางคนมีปัญหาว่า ใครที่ต้องการงานไม่มีโทษ แต่ทำงานครั้งใด กว่าจะร่วงงานที่ทำเป็นงานไม่มีโทษ ก็สายไปเสียแล้ว ทำไปแล้ว จึงมีปัญหาว่า ทำอย่างไรเราจึงจะเป็นคนที่ถูกอททำ
วิธีรู้ก่อนทำ
ทางพระพุทธศาสนาสอนเรื่องการทำงานไว้ว่านิยมมฺมามณฺ เผยโลว่า "ใครครวจูดก่อน แล้วจิ้งลงมือทำดีวา" นักทำงานมัยนี้ก็มีด่วนว่า"อย่าดมก่อนเห็น อย่าเช่นก่อนอ่าน" ซึ่งก็เป็นการปฏิบัติตามหลักธรรมมนเอง แต่ทำงานแบบนี้คนหมู่จะไม่ค่อยชอบเพราะใจร้อน เวลาเสนอญานให้ผู้ใหญ่ พอทนบอกว่า"ขอดูดูก่อน" เด็กก็ว่ามีดใจหวานมากคนแก้ขาดทำอะไรไม่เต็มขาด ความจริงไม่ใช่เรื่องกลาหรือขาด แต่เป็นเรื่องการใช้ความคิด ท่านต้องการรู้ก่อนทำไมไม่ทำก่อนรู้ แล้วทำอย่างไรเราจึงจะรู้ก่อนทำ
ข้อสำคัญคือ ต้องทำใจเราให้หลายความอดทนถือฤษิฐานะ ต้องยอมรับว่าเราไม่ใชคนเก่งที่สุด เราไม่ใชคนฉลาดที่สุด ยังมีผู้ที่เกิดก่อนเราเห็นมากกว่าเรา ใครลดความลำพองลงเสียได้ดังนี้ คนผู้นั้นจะมีหวังเป็นคนรออททำ ถ้าปรับปรุงตัวอย่างนี้ไม่ได้ไม่มีหวัง จะต้องเป็นคนทำก่อนรู้อยู่ไปสอนแล้วจริงว่าโรงเรียนไม่ดี ตับแข็งแล้วจึงว่ากินหลามๆ ไป หมดตัว แล้วจึงรู้ว่าไม่ควรเล่นการพนัน หนักเข้าก็ต้องเขาคุก แล้วจึงรู้บานเมืองมีชื่อมีแป กรมแท้ๆ
ประเภทของงานไม่มีโทษ
งานที่เราทำนันแบ่งได้เป็น ๒ ประเภท คือ
๑. งานที่ทำเพื่อประโยชน์ตนเอง
๒. งานที่ทำเพื่อประโยชน์ส่วนรวม