ความสุขตามแนวคิดโบราณ : หน้า 244/433

มีความสุขมาก ๒๑๙ ตำแหน่งของตนแล้วตั้งใจทำหน้าที่ที่ดีที่สุด ความสุขเกิด ความเจริญราวหน้า ก็จะมีม่าเอง เป็นลำมีรือร่ายอยากมีความสุขให้พอใจในครอบครองของตน แล้วทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด ความสงบสุขในครอบครัวก็จะมีเอง ไม่ใช่เที่ยววิ่งวุ่นกับบ้านเล็กบ้านน้อย ยิ่งมีกิยิ่งทุกข์ หากความสุขไม่ได้สักที โบราณท่านผู้อธิบายไว้ว่า มีสัญลักษณ์ตัวหนึ่งเดินผ่านทางเข้ามาในบ้าน เจ้าของบ้านสงสารนำข้าวให้กิน พอนำข้าวได้ ๗ วัน วันนั้นจะกินข้าว พอเจ้าของบ้านหาข้าวให้กิน กินข้าวได้ ๗ วัน วันที่ ๙ จะกินกับข้าวของบ้านหากให้นำ กินกับได้ ๗ วัน วันที่ ๘ จะขึ้นโต๊ะกินร่วมกับเจ้าของบ้าน จึงถูกไล่เผ่นออกจากบ้านเพราะมันเป็นโรคไม่รู้จักพอ โรคนี้เกิดขึ้นได้ทั้งคนและสัตว์ ทั้งในหญิงและชาย ทั้งในคนจนและคนรวย ทั้งในคนมีความรู้และคนไม่มีความรู้ สั้นโดนเป็นต้นทางแห่งความสุข ที่แท้จริงได้อย่างไร? ความสุขในโลกนี้อาจแบ่งได้เป็น ๒ ประเภท คือ ๑. สามีสุข เป็นความสุขที่ต้องอาศัยวัตถุหรือสิ่งภายนอก มาตอบสนองความต้องการทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และความคิดอยากต่าง ๆ จัดเป็นความสุขขั้นหยาบ เพราะมีทุกข์เจ็บปวดตลอดเวลา มีอาการคือ ๑. ต้องแสวงหันธนกระจายใน เป็นการนำหน้า เนื่องจากของทั้งหลายหาได้ยาก มีขัด ๑.๒ เมื่อได้มักต้องระวัง รักษา ยึดติด คับแคบ ดีดด๋า หวงแหน ผูกพัน กลัวสุขหาย ๑.๓ ถ้าไม่ได้มา ถูกขัดขวางก็คิดหายใน คิดทำลาย คิดอมาต พยายามจองเวร