ความสุขและการใช้ทรัพย์อย่างมีประสิทธิภาพ : หน้า 246/433

มีความสุขใด ๒๒๑ หลักปฏิบัติเกี่ยวกับทรัพย์สิน ๑. การแสดงหา ต้องหาโดยชอบธรรม ไม่มาหลอกลวงใคร ไม่ทำผิดกฎหมายผิดประเพณีผิดศีลผิดธรรม ๒. การใช้ ไม่เป็นคนตระหนี่และก็ไม่ฟุ่มเฟือย ให้รู้จักใช้ทรัพย์เลี้ยงตนและคนเกียวของให้เป็นสุข รู้จักทำทาน เผื่อแผ่ แบ่งปัน ใช้ทรัพย์ทำสิ่งที่ดีงามเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ๓. ทัศนคติเกี่ยวกับทรัพย์สิน ไม่ถือว่าทรัพย์สินเงินทองเป็นพระเจ้าแต่ให้ถือว่าเป็นเพียงอุปกรณ์อย่างหนึ่งในการดำเนินชีวิตเท่านั้น ป ระเภทของคนจน คนจนในโลกล่มนี้มียู่ ๒ ประเภท ได้แก่ ๑. จนเพราะไม่มี คือคนที่ขาดสนทรัพย์ มีทรัพย์น้อย จัดว่าเป็นคน “จนชั่วคราว” ถามาถามว่าถามหากินถุกช่องทาง ยอมมีโอกาสสวยได้ ๒. จนเพราะไม่พอ คือคนที่มีทรัพย์มากแต่ไม่รู้จักพอ จัดว่าเป็นคน“จนถาวร” เป็นเศรษฐูอุดมาภา ต้องจนฉว atly สันโดด คือการรู้จักพอ จึงเป็นคุณธรรมที่มหัศจรรย์ สามารถทำให้คนเลิกเบียดเบียนกัน เลิกฟุ้งเฟ้อเหอ เหลาะเผา เลิกสงคราม ทำให้คนอิ่มใจได้แม้มทรัพย์ มียศ มิตาแห่งน้อย และทำให้คนรวยเป็นเศรษฐ์ได้ โดยสมบูรณ์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงสรรเสวกา “สนคุณจิรปฐม ธน ความสนใจเป็นยอดทรัพย์” ขุ. ธ. ๒๕/๒๕/๒๖