ความเข้าใจเกี่ยวกับสังโยชน์ 10 ในธรรมะ : หน้า 371/433

๑๒๕ มงคลที่ ๗๓ ๓.๕ วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัยในการปฏิบัติธรรม เช่น ยังไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าเป็นบูญชาหรือจริงไหม ทำสมาธิแล้วจะหมดกิเลสจริงหรือ ๓.๔ สีลัพพตรมาส ความติดอยู่ในศีลพรตอนงมงาย เช่น เชื่อหมอดู เชื่อศาลพระภูมิ เชื่อพระเจ้า ๓.๖ มานะ ความถือตัว ถือเกียรติเรา ๓.๗ อุทธิสจะ ความฟุ้งซ่าน เป็นอาการที่จิตไหวกระเพื่อม่น้อยๆ ยังไม่หยุดนิ่งสนิทบริบูรณ์ไม่ได้หมายถึงความฟุ้งซ่านไม่เหนื่อยอันใดอย่างที่คนทั่วไปเป็น ๓.๘ อวิตช่า ความไม่รู้พระสัจธรรม เช่น ไม่รู้ว่าตัวเรามาจากไหน เกิดมา ทำไม ตายแล้วจะไปไหน ตั้งแต่ข้อ ๓.๓-๓.๘ เป็นรู๒ี กิเลสอย่างละเอียดในตรุกูโมนะโดยสรุป รูดิ หมายถึง กิเลสอย่างละเอียดทั้ง ๓ ตระกูล รวม ๑๐ ประการ ได้แก่ ๑. สักกายทิฏฐิ ๒. วิจิกิจฉา ๓. สีลัพพตรมาส ๔. กามราคะ ๕. ปฏิมะ ๖. รูปฺรา ๗. อุปราคา ๘. มานะ ๙. อุทธิจจะ ๑๐. อวิชชา ทั้ง ๑๐ ประการนี้เรียกว่า สังโยชน์ ๑๐ พระไตรบันจะสามารถละ สักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา สีลัพพตรมาสได้ มีความเชื่อมั่นในคุณของพระรัตน-ตรัยเต็มที ไม่มีความลังเลเลย ส่วนพระสักกามียิละได้ ๓ ข้อแรก เช่นเดียว