การแสดงความเคารพในหลักธรรม : หน้า 225/433

600 มงคลที่ 22 ของสิ่งที่เราแสดงด้วยใจจริง ให้ปรกฏชุดเกราะคุณทั่วไป ด้วยการแสดงออกทางกาย เวลาก็ เช่น หลีกทางให้ ลูกเข้านอนรับ การให้นั้นแก่นแทน การประนมมือเวลาพูดกับท่าน การกราบ การไหว้ การขออนุญาตก่อนทำกิจต่าง ๆ การวันทยาหัตถ์ การยิงสัตว์ การลดลง ฯลฯ การแสดงความเคารพที่ถูกต้องตามหลักธรรม หมายถึง การแสดงออกเพราะตระหนักในคุณความดีของสิ่งที่แสดงด้วยใจจริง นักเรียนที่นับครูเพราะเกรงว่าจะไม่ทำจะถูกตัดคะแนนความประพฤติ ทรทที่ทำวันหยุดก็ผู้บังคับบัญชาตามกฎระเบียบ หรือทำเพราะเกรงว่าจะไม่ทำจะถูกลงโทษ อย่างนี้ไม่จัดว่าเป็นความเคารพ เป็นแต่เพียงวินัยอย่างหนึ่งเท่านั้น ขอเตือนใจ ดังได้กล่าวแล้วว่า ความเคารพ คือการตระหนักในความดีของคนอื่นและสิ่งอื่น ซึ่งผู้ที่จะตระหนักในความดีของคนอื่นและสิ่งอื่นได้ จะต้องมีคุณสมบัติอย่างหนึ่งเป็นทุนอยู่ในใจคือ มีปัญญา ความรู้จักผิดชอบชั่วดีพอสมควร และเมื่อเราแสดงความเคารพออกไปแล้ว อีกฝ่ายหนึ่งก็จะรู้ว่าท่านว่ำ “อ้อ! คนนี้เขามีคุณธรรมสูง มีความเคารพและมีวามปัญญา” เขาก็เกิดความตระหนักในความดีของเรา และแสดงกิริยาคำตอบคำที่เรียกว่า รับเคารพ แต่ถ้าผู้ใด เมี่อมีคนมาแสดงความเคารพแล้วเลยเสีย ไม่แสดงความเคารพตอบ ผู้ันจัดเป็นคนบ่ำต่ำหินอย่างยิ่ง เพราะเรายอชั้นนั้นเท่ากับบอกให้ชาวโลกรู้ว่า “ตัวข้า121 แสนจะไม่มีปัญญาพอที่จะเห็นคุณความดีในตัวท่านใน” เท่านั้นเอง คนที่ไม่อยากแสดงความเคารพคนอื่น หรือเป็นเฉยต่อการเคารพตอบ