ข้อความต้นฉบับในหน้า
"หนูตัวเล็ก ๆ ยังสุดสำหรับหนูอยู่
นกกระจิบกระจอกยังสุดสำหรับสร้างรัง
เราเกิดมาเป็นคนทั้งที่ต้องสร้างฐานะให้ได้"
2. เป้าหมายชีวิตนั้นกลาง คือการตั้งเป้าหมายชีวิตเพื่อประโยชน์
ในชาติหน้า เป็นการตั้งเป้าหมายชีวิตไว้ว่า นอกจากจะพยายามตั้งฐานะของตน
ให้ได้แล้ว ก็จะตั้งใจสร้างบุญกุศลอย่างเต็มที่ในทุก ๆ โอกาสที่อำนวยให้ เพื่อ
สะสมเป็นทุนเป็นเสียงในชาติภาคต่อไป เพราะว่าตั้งหลายตายแล้วไม่สูญ
ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส ก็ยังต้องเกิดใหม่อีกอยู่ไป
คนบางคนคิดแต่จะหาประโยชน์เฉพาะในชาตินี้ โดยไม่คำนึงถึงประ-
โยชน์ชาติหน้าเลย คิดแต่จะท่าทรัพย์เพื่อฉะนั้นจงให้ได้ โดยไม่ประคองการบุญ
การกุศล เราดองคิดดูว่า ชีวิตของคนประเภทนี้จะมีคุณค่ามากเพียงไร ตั้งแต่เกิดก็
อาศัยพ่อแม่เลี้ยง พอตโตขึ้นหน่อยก็เรียนหนังสือหาอาชีพ ครั้นโตขึ้นก็ทำงาน
มีครอบครัวเลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน ดั่งรบท่ามสิ่งต่าง ๆ มาบำรุงบำเรอเธอวัล แล้วก็แก้
เมาตายไป ดูพวกกบาก ตั้งแตเล็กก็มีอาศัยแม่เลี้ยง สอนบิน สอนให้รู้จัก
หาอาหาร โดนนี้ก็แยกรังมิครอบครัว หาอาหารมเลี้ยงลูกเลี้ยงตัว หาความสุข
ตามประสานก้า แล้วก็เกิดตายไปเหมือนกัน ถ้าคนเราเกิดมาแล้วมีชีวิตอยู่
เพียงเท่านี้ ก็มีคุณค่าไม่ต่างอะไรนักกาครับ
แต่เน่เราเป็นคน มีโครงร่างเหมาะแก่การใช้ทำความดีมากที่สุด ดังนั้น
นอกจากความพยายามตั้งฐานะในชาตินี้ให้ได้แล้ว เราทุกคนจงควรที่จะรู้จัก
สร้างคุณค่าให้แก่ชีวิต ด้วยการตั้งใจทำความดี ประกอบการบุญกุศลอย่าง
เต็มที่ เพื่อให้เป็นเสบียงในการเดินทางข้ามภพข้ามชาติ และเป็นปัจจัยในการ
บรรลุมเปาหมายชีวิตขั้นสุดยอด
3. เป้าหมายชีวิตขั้นสุด คือการตั้งเป้าหมายชีวิตเพื่อประโยชน์
อย่างยิ่ง ได้แก่ การตั้งปฏิบัติธรรมทุกรูปแบบเพื่อปราบกิเลสให้หมดสิ้นแล้ว