ข้อความต้นฉบับในหน้า
4. หายป่วยแล้ว ก็คิดว่าเพิ่งหายป่วย ตัวเรานี้กำลังยังไม่ดี เดี๋ยวโรคจะกลับ จึนอน ไม่ปรารถนาความเพียรฯ
เหตุแห่งความเพียรของภูมิพล
1. รู้งานรออยู่ จึงคิดว่า เวลาทำงานจะทำสมาธิทำความเพียรถไม่สะดวก ตอนนี้ยังพอมีเวลา จึงรีบปรารถนาความเพียรเพื่อเข้าถึงคุณนิสัยที่ดนยังไม่เข้าถึง เพื่อบรรลุธรรมที่ดนยังไม่บรรลุ เพื่อทำให้แจ้ง
2. ทำงานเสร็จแล้ว จึงคิดว่า เมื่ออนุขณะทำงานการทำสมาธิทำได้ไม่เต็มที่ ตอนนี้เสร็จงาน ว่างแล้วก็รีบปรารถนาความเพียรฯ
3. รู้ทางที่จะต้องไปมีอยู่ จึงคิดว่า เวลาเดินทางจะทำสมาธิไม่สะดวก ตอนนี้ไม่ได้เดินทาง ต้องรีบเอาเวลาไปปรารถนาความเพียรฯ
4. เดินทางเสร็จแล้ว ก็คิดว่า เมื่อตอนเดินทางเราทำความเพียร ก็ไม่สะดวกไม่เต็มที่ ตอนนี้เดินทางเสร็จแล้ว ต้องรีบปรารถนาความเพียรฯ
5. มีญาณทัศได้อาศรมาน้อย คิดว่า วันฉันน้อย เนื้อตัวลังกเบา สบายเหมาะแก่การงาน อยากจะต้องรีบปรารถนาความเพียรฯ
6. มีญาณทัศได้อาศรมามาก คิดว่า ตอนนี้เรานั่งอิ่มแล้ว กำลังมีเรียวแรง อยากจะต้องรีบปรารถนาความเพียรฯ
7. เจ็บป่วยเล็กน้อย คิดว่า ต่อไปอาจป่วยหนักกว่านี้ก็ได้ ต้องรีบอวยโอกาสที่ยังป่วยอยู่ปรารถนาความเพียรฯ
8. เพิ่งหายป่วย คิดว่า เราเพิ่งหายป่วย โอกาสที่จะกลับไปป่วยอีก ก็มีอยู่ ต้องรีบอวยโอกาสที่หายป่วยแล้วนั่นทำความเพียร จึงรีบปรารถนาความเพียรฯ