มงคลที่ 27 : หน้า 273/433

245 มงคลที่ 27 นานวันเข้าสะพระราชบิดาเห็นว่า ถ้าเอาพระเตมีย์ไว้จะเป็นกีฬากลิ่นแก บ้านเมือง จึงสั่งให้คนนำไปประทอดนอกเมือง เมื่อออกพนเมืองแล้ว พระ เตมีย์ก็แสดงว่ามิได้พกัดาแต่ใจมีพลังสมบูรณ์พร้อม แล้วก็ออกบว ต่อมพระราชบิดา ญาติพี่น้อง ประชาชนก็ได้ออกบวตามไปด้วย และได้ สำเร็จฌานสมาบัติเป็นจำนวนมาก 2. ต้องรู้จักเชิดอารมณ์ที่มีผลนั้นให้สูงขึ้น คือนี่เสียงที่เขา ทำแก่เราอย่างนั้นน่ะดีแล้ว เช่น เขาดังก็เสียงดีกว่าเขา เขาดังก็เสียงว่า ดีกว่าเขา ฯลฯ เมื่อที่มียังดีเท่าเมี่ยที่ผัว ผมมีเมี่ยนอนก็ยังดีเท่ากับว่ามาเมี่ย เพราะเห็นแก่หญิงอื่น ถ้าเปรียบกับการชกมวย การสูบแบบนี้คือการหลบด ของคู่ต่อสู้โดยวิธีมหลงต่ำ ให้หมายเขาคร่อมหัวเราไปเสีย เราไม่เจ็บตัว ตัวอย่าง ในเรื่องนี้ ดูได้จากพระบุญเนะเศร พระบุญเนะเดิมเป็นชาวสนับปรัตตะ ไปค้าขายที่เมืองสวดดี ได้ฟัง เทคนิคจากพระสัมพุทธเจ้า เกิดความเลื่อมใสก็ออกบวช ครับบวชแล้วการทำสมาธิวาไม่ได้ผล เพราะไม่คุ้นกับสถานที่ ท่านคิดว่าภูมิอากาศที่บ้านเดิมของท่านเหมาะกับตัวท่านมากกว่า จึงทูลพระสมัยสัมพุทธเจ้า พระสัมพุทธเจ้า ตรัสถามว่า “เธแน่ใจหรือปณณะ คนชาวสนาบรรดานั้นดูรายมากนัก ทั้งหยาบ- คายด้วย เธอจะทนไหวหรือ” “ไหวพระเจ้าข้า” “นิบูณาณ ถาดคนพวกนั้นเขาด่าเธอ เธอจะอ่อนโยโยอย่างไร” “ข้าพระองค์คิดว่า ถึงเขาจะด่า ก็ยังดีว่าเขาตบตบตอยด้วยมือพระ- เจ้าข้า” “ถ้าเผื่อเขาต่อยเอาล่ะ ปณณะ” “ก็ยังดีพระเจ้าข้า ดีว่าเขาถอนดิษบ่างเอา”