การฟังธรรมและการเข้าใจในพุทธศาสนา : หน้า 263/433

๒๓๙ มงคลที่ ๒๖ "ถึงท่านจะเป็นพระ แค่เราก็ปฏิญาณตนี โท เอก มาแล้ว รู้จักโลกมากกว่าท่านเยอะ แถมอุ่มกว่านอีก" อย่าคิดอย่างนั้น ถ้าเรามีความคิดว่าเราเก่ง เราดียิ่งเราแสดงธรรม ก็จะพลัดโอกาสที่จะได้ยินได้ฟังสิ่งที่เป็นความรู้หรือคิดดีๆ ที่ควรได้รับจากการฟังธรรม เหมือนพระอุปัจฉาสะ ที่มักคิดว่าตนเองเป็นพระอรหันต์ เหนือกว่าพระพุทธองค์ จึงไม่ได้ฟังธรรมจากพระองค์ จนสุดท้าย เมื่อพระพุทธองค์ตรัสเตือนให้เลิกหลงตัวเองว่าเป็นพระอรหันต์ จึงได้คิด และตั้งใจฟังธรรมจากพระองค์ด้วยความคารพในที่สุดได้บรรจุธรรมเป็นพระอรหันต์ ๓. ไม้อับผิด ไม่มีจิตกระด่าง เพราะในการฟังธรรมนัน ยิ่งมีใจเป็นสมาชิกเท่าไรก็สามารถน้อมใจตามไป ทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจในธรรมะได้มากเท่านั้น แต่ถ้าเราจับผิดผู้ออกเสียงธรรมว่า เทคนตรงนี้ไม่ถูก ตรงนี้ก็ไม่เหมือนกับที่เราเคยฟังมา ถ้าเป็นอย่างนี้ ก็ใจจะไม่มีสมาธิในการฟังธรรม และจะไม่สามารถน้อมใจตามไป จนเกิดความรู้ความเข้าใจได้เลย ๔. มีปัญญา คือฉลาด รู้จักพิจารณาไตร่ตรองตามธรรมที่ได้ยินได้ฟังนั้นอย่างแยบคาย ทำให้มีความแตกฉาน เข้าใจธรรมไวรวดเร็วและลึกซึ้ง ส่วนผู้ที่ทำความเข้าใจได้ช้า ก็อยูดูลนแดนตนเองว่าไม่สามารถรองรับธรรมได้ เพราะอย่างน้อยที่สุด แม้จะฟังธรรมยังไม่เข้าใจในขณะนี้ ก็จะเป็นปฏิสัมพัธ์ตัวเองไปในภายหน้า เมื่อได้ฟังซ้ำอีกก็จะเข้าใจได้ง่าย ๕. ไม่อัดว่ามาเข้าใจในสิ่งที่ยังไม่เข้าใจ "โอ การพนันง่ายๆ แค่นี้ เข้าใจแล้ว จะไม่ต้องอธิบายให้ฟังอีกก็ได้" อย่าคิดอย่างนั้น การฟังธรรมนี้มีคุณประโยชน์มาก แมเป็นสิ่งที่อธิบายแล้วเข้าใจแล้ว เมื่อฟังซ้ำอีก ยอมได้ความแตกฉานในธรรมมากยิ่งขึ้น เหมือนพระมหาบุญเป็นฟังธรรมจากพระพุทธองค์ครั้งแรก ก็รับรองธรรมเป็นพระสวดบัน และเมื่อได้ฟัง