ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๕๐ มงคลที่ ๓๐
ไม่ระวังให้ดีอาจทานไม่ได้โภชฌงค์มา ตนเองเลยลากเป็นคนพาลไป
ข้อควรวรปฏิบัติในการสนทนาธรรม
๑. ต้องชำระศีลให้บริสุทธิ์ก่อน ถ้าเป็นมารวาสก็ต้องรักษาศีล ๕ ให้
บริสุทธิ์ หรือรักษาศีล ๘ มาองค์หน้าเศร้า ๗ วัน ก่อนสนทนานได้ดี ไม่ใช่เพิ่ง
สร้างมาแล้วมาคุยธรรมะกัน หรือว่าจะกินเหล้าไปคุยธรรมะไปอย่างนั้นใช่ไหมได้
๒. ต้องมั่นเจริญสมาธิภาวนาเป็นประจำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อน
สนทนาธรรมถ้าได้ทำสมาธิก่อนจะดีมาก เพราะใจจะผ่องใส่ ทำสมาธิจนนิราศ
เหมือนอย่างกับว่า ทั้งนี้ทั้งตัวของเราเป็นคนธรรมทั้งก่อน ให้ตัวเป็นธรรม
ใจเป็นธรรมเสมอแล้วจึงสนทนาธรรมกัน
๓. แต่งกายสบาก พึงแรกที่เราชำระศีลให้บริสุทธิ์นั้น กายก็นำจาก
เป็นธรรมแล้ว พอเราทำสมาธิบ่อย ๆ เข้า ใจของเราก็เป็นธรรมด้วย ถึงเวลา
จะสนทนาก็ต้องแต่งกายให้สุขา สะอาดตา ยิ่งถ้าเป็นชุดขาวได้ยิ่งดีมาก ไม่ควร
ให้เสื้อผ้าสกปรก ทั้งนี้เพื่อให้เครื่องประกอบกายของเราเป็นธรรมด้วย
๔. กิริยาสงบ จะยืนจะนั่งจะให้นั่งราบ หนักแน่น สงบเฉียบ
สำรวม มีวิริยะเป็นธรรม ไม่ให้กิริยาของเราทำให้อื่นขุ่นใจ เช่น เดินลงสนามเท้า
มาข้าง ๆ
๕. วาจาสงบ คือมีวาจาสงบตั้งได้กล่าวมาแล้ว ไม่พูดเสียงดัง
ไม่สรวลเสเฮฮา ไม่ยกตนข่มท่าน ไม่สบอารมณ์ว่าไม่ควรพูดก็ ควรติทีเดียว แต่ไม่ด่า
๖. ไม่กล่าวคำนาพุทธวจน เพราะพุทธวจนคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้่านั้น โดยเนื้อแท้แล้วย่อมถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ อรรถตามหรือภาค* เกือบทั้งหมดถูกต้อง ซึ่งอยู่กับว่าตีปัญญาของเรามีพอดีตรงตามทัน
* อรรถกา คือลักษณะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในสมุติธรรม เขียนขึ้นเพื่อลักษณะและเนื้อหาในพระไตรปิฎกให้เข้าใจง่ายขึ้น เหมือนเป็นหนังสือคู่มือพระไตรปิฎกนั่นเอง
* ภาค คือลักษณะที่คู่มืออธิบายธรรมให้เข้าใจง่ายขึ้น เหมือนเป็นหนังสือคู่มือของคู่มือพระไตรปิฎก