ข้อความต้นฉบับในหน้า
124 มงคลที่ 14
แห่งความเสื่อม เพราะคนถึงพร้อมด้วยฐานะ อย่างนั้น เป็นคุณสักก็ไม่ถึงความเจริญของคุณสัก เป็นบรรพชิตไม่ถึงความเจริญของบรรพชิต ยอมเสียหายถ่ายเดียว ยอมเสื่อมถ่ายเดียวแน่แท้
อรรถกถา ปรากฏสูตร ทุกทุกกนิยาย สุตตนิมาต
จิตตะ คือความเอาใจใส่ หรือ ความตั้งใจทำ คนจิตตะเป็นคนไม่ปล่อยละเลยกับงานของตน คอยตรวจตรางานอยู่เสมอ ปฏิค เนติที่เป็นผู้ใหญ่ผู้สนใจชอบแล้ว ที่จะเป็นคนเฉยเมยไม่ใส่ใจกับงานเลยมีไม่เท่าไร ส่วนใหญ่ มักจะใส่ใจงานอยู่แล้ว เพราะธรรมชาติของคนชอบคิด ทำให้หยุดคิดสิกา แต่เสียอยู่เองคือ ชอบคิดเจ้าก็จักรแก่เรื่องงานของคนนั้น คอยดี คอยสอด คอยแทรก คอยวิพากษ์จารจา ดูร้อนตัวกลับไม่คิดเสียเลย เห็นคนอื่นใส่เสื้อขาดรูห้าวเข็มหมุดก็ตำหนิติเตียนเขาเป็นเรื่องใหญ่ แต่ที่ตัวเอง มุ่งมาตั้งกำั้นตั้งเดือนแล้วเมื่อไรจะเย็นละ และที่เที่ยวไปลดแรงานเขา แต่งานเราไม่ดูนั่น มันทำอะไรของดีขึ้นบ้าง เพราะฉะนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงสอนให้เราเป็นนักตรวจตรางาน คือให้มีจิตตะ แล้วก็รังให้โอวาทสำทับไว้ด้วยว่า
"ควรตรวจตรางานของตัวเอง ทั้งที่ทำแล้วและยังไม่ได้ทำ"
ขุ. ธ. ๒๕/๑/๒๕
วิมงสา คือความเข้าใจหาย สุดยอดของวิธีทำงานให้สำเร็จอย่ในอิทธิ
บทสุดท้ายนี้ วิมงสา แปลว่า การพินิจวิเคราะห์ หมายความว่า ทำงานด้วยปัญญา ด้วยสมองคิด ไม่ใช่แต่ทำ คนเรามักจะรำพึงแค่ไหน บางนั้น ปานใด หรือใจจดจ่ออยู่ตลอดเวลา แต่ขาดการใช้ปัญญาพิจารณางานแล้ว ผลที่สุดงานก็ลำงานได้ เพราะเมื่อขั้นตอนการทำงานจะสำเร็จไปแล้ว แต่ผลงานก็ไม่เรียบร้อย ต้องทำกันใหม่รึไง