ข้อความต้นฉบับในหน้า
สงเคราะห์กรรม (สามี) ๑๑๗
นั่นคือ จะยึดคนทั้งสองไว้ไม่ให้แยกจากกัน นั่นเป็นการยึดลูกเพียงภายนอกผิวเผิน ซึ่งช่วยอะไรไม่ได้จริง
พระสัมมา สัมพุทธ์เจ้า ทรงสอนให้ยึดเหมือนกัน แต่แทนที่จะสอนให้ยึดด้วยได ย ทรงสอนให้ยึดเหนี่ยวบ้างในใจ ด้วยคุณธรรมเรียกว่า สังคะ แทน การสงเคราะห์ที่ทั้งสองฝ่ายปฏิบัติเดียวกัน จะเป็นเดือนใจ ๒ วง หนึ่งคล้องไว้ในใจสม อิทธิหนึ่งคล้องในใจกรรณ ถ้าทำได้ตามหลักธรรมนี้แล้ว ต่อให้ มนุษย์นำไหนก็พามาไปกันไม่ได้ แต่ความตายก็พรากได้เพียงร่างกาย ส่วนดวงใจนันยังคล้องกันอยู่วันรันตรี
ข้อเตือนใจ
มีข้อเตือนใจว่ า แม้บางคนตั้งใจแล้วว่าจะต้องยึดใจเอาไว้ ครั้ง ปฏิบัติจริงก็ว่ายเขา พอสมิทำว่าจะหลงไหนนอกนอกทาง กลับวิ่งไปหา หมอเสน่ห์หยอแฝด เสียงเงินเสียงทอง เสียเวลา แต่เวลำ ก็เหลว เพราะทั้งบ้านทั้งช่องไปเฝ้าหมอเสน่ห์ ข้าวปลาไม่มีจั๊กหงุท ปล่อยให้นารบเป็นเล้าไก่รังกาแทนที่จะคอยเอาใจสามี กลับไปปราบเท่าเอาใจหมอเสน่ห์เพื่อจะมาแข็งขอเอา
กับสามี สถานการณ์ถึงเรารายทุกที ที่ถูกครอบใอให้มันเสียใจในทางใน การทำความดี ปฏิบัติหน้าที่ของเราไม่ยอมให้พร่อง แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
อาวทวันแต่งงาน
เป็นอาวทิรโรจนที่มุ่งมั่นเศรษฐี ผูเป็นบิดาของนางวิสาสาให้แกนงในวันแต่งงาน มีทั้งหมด ๑๐ ข้อ ดังนี้
๑. ไฟไมย่นำออก หมายถึง ไม่นำเรื่องรว่าปัญหา ความร้อนใจ ต่างๆ ในครอบครัวไปเปิดเผยแก่คนทั่วไป ไปข้างนอก