ความอดทนและการฝึกฝน : หน้า 272/433

Here is the extracted text from the image: มีความอดทน ๒๔๗ เพลิดเพลินใจ อดทนต่อสิ่งที่เราอยากทำแต่ไม่สมควรทำ เช่น อดทนไม่เที่ยวดอร์ ไม่เสพสิ่งเสพผิด ไม่รีบสนบน ไม่คอร์รับชั่น ไม่ผิดลูกเมียเขา ไม่หยอค ไม่ขอโอ้ ไม่ชัวร์ เป็นต้น การอดทนข้อน้ำได้ยากที่สุด โบราณเปรียบไว้ว่า “เขาอ่านแล้วไม่โกรธ ย๔ากําแล้ว เขาชมแล้วไม่ยิ้ม ยากยิ่งกว่า” วิธีฝึก ให้มีความอดทน ๑. ต้องคำนึงถึงก็อตตับปให้มาก เมื่อมีความละอายและเกรงกลัวตอบปอย่างเต็มที่ ความอดทนย่อมจะเกิดขึ้น ดังตัวอย่างในเรื่องของพระเทมัยบิ เมื่อครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญบารมีเป็นพระโพธิสัตว์อยู่มีอายุขณะหนึ่ง พระองค์เกิดเป็นโอรสธิดาร่มว่าพระเทมัย ขณะอายุได้ ๒-๗ ขวบ ได้เห็นพระราชบิดาสั่งประทานโจโดยใช้ไฟคเณให้ตาย ด้วยบุญบารมีที่ทำมาดีแล้ว ทำให้พระเทมัยระลึกชาติได้ว่าภายในอดีตพระองค์ก็เคยเป็นอัครอัครใน ก็เคยประทานโจ ทำให้ต้องตกนรกอยู่หลายร้อย จึงคิดว่า ถ้าชาตินี้เราต้องเป็นอัครก็อีก ก็ต้องบำรอจีอีก แล้วก็จะตกนรกอีก ตั้งแต่นั้นมา พระเทมัยจึงกล่างทำเป็นไป ทำเป็นอย่าเปลี่ยนเสียงไปไม่ยับยื่นร่างกาย เพื่อให้ทุกคนเข้าใจวตนพิการ จะได้ไม่ต้องเป็นอนักร พระราชบิดาจะเอานมแม่มาอ่อนไม่สนใจ จะเอามาได้เขาก็มาดรัด เอาไฟมาผ่ารอบตัวให้ร้อน เอาช้างมาทำจะเทงก็เทย ครั้นถึงวัยหนุ่ม เอาสาวๆ สวยๆ มาเอง เพราะคำนี้ถึงภายในรุก หรือโตตอนปะเกิดขึ้นเต็มที่ จึงมีความอดทนอยู่ได้