ข้อความต้นฉบับในหน้า
มงคลชีวิต ๑๙๑๙
อย่างเมื่อมิตดวงใสมและกลมกลืนกันแล้ว ณ กลางกาย ให้วงอารมณ์ สบาย ๆ กับมิตดวงนั่น จนเหมือนกับว่าดวงมิติเป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์ ถ้าดวงนิติเด่นนั้นเกิดอันตรธานหายไปก็ไม่ต้องเสียดายให้วงอารมณ์สงบ แล้วมิตดวงนั้นขึ้นมาใหม่แทนดวงเก่า หรือเมื่อตื่นมิตดวงนั้นไปปรากฏที่ไม่ใชศูนย์กลางกาย ให้ค่อย ๆ นำมิตเข้าไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีร่างรบ และเมื่อมิตดวงหยุดสนิท ณ ศูนย์กลางกาย ให้วงสังสไปยังจุดศูนย์กลางของดวงมิต ด้วยความรู้สึกคล้ายมิตดวงดาวเล็ก ๆ ถือกล้องยองอยู่ตรงกลางดวงมิติเดิม แล้วสนใจเอาใจแต่งแต้มสี ๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับขณะหยุดได้ถูกส่วน เกิดการตักศูนย์และเกิดดวงสว่างขึ้นมาแทนที่ ดวงนี้เรียกว่า “ดงธรรม” หรือ “ดงปฐมมรรค” อันเป็นประตูเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรคผลนิพพาน
การละลึกถึงมิตดวงสามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือเขทำการกิจใด ๆ
ขอแนะนำ
คือ ต้องทำให้มันเสมอเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่เร่งไม่บังคับ ทำได้แต่ไหนให้พอใจแค่นั้น ซึ่งจะเป็นการป้องกันมิให้เกิดความอยากจนเกินไป จนถึงกับทำให้ต้องสูญเสียความเป็นกลาง และเมื่อการฝึกสมาธิบังเกิดผลสามารถด” งปฐมมรรค” ที่ใส เกินใส สวยเกินสวย ติดสนิมดังอยู่ศูนย์กลางกาย แล้ว ให้มันดีรึจะรั้งกันอยู่เสมอ
อย่างนี้แล้ว ผลแห่งสมาธิจะทำให้ชีวิตดำรงอยู่บนเส้นทางแห่งความสุข ความสำเร็จและความไม่ประมาทได้ตลอดไป ทั้งยังจะทำให้สมาธิละเอียดลุ่มลึกไปตามลำดับอันดีด้วย