มงคลที่ ๒๙: พระมหาสมณะผู้เป็นบุตรศากยราช : หน้า 297/433

2726 มงคลที่ ๒๙ "พระมหาสมณะผู้เป็นบุตรศากยราช" พระอัญชนจากศากยตรถูลนั้น อยู่ เรามีใจบอกรู้อยู่คำพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น พระผู้มีพระภาคเจ้ามี เป็นศาสดาของเรา เราชอบใจธรรมของพระองค์พระภาคเจ้าพระองค์นั้น พระสรัพถามว่า "ศาสดาของท่านมีปกติสอนอย่างไร?" พระอัษสาวะตอบว่า "เราเป็นผูงชนใหม่อยู่ เพิ่งเข้าศรรมวินัยนี้มานาน ไม่อาจแสดงธรรม ให้พิสดารได้ แต่เราพอจะแสดงได้เฉพาะความย่อ ธรรมเหล่าใดเกิดขึ้นแต่เหตุ พระตลอดแต่เจ้ากรรมนำเหตุแห่งธรรมมัน และความดับแห่งธรรมมั้ง พระมหาสมณะมีปกติสอนอย่างนี้." พระสรัพท่านฟังแล้วตรองตาม ก็ได้เข้าถึงธรรม สำเร็จเป็นพระ- ใดนั่นอยู่ตรงนั้นเอง พวกเราฟังแล้วเป็นอย่างไร ธรรมที่พระอัษสาวะรแสดง ฟังแล้วงั้นๆ ไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยซาบซึ้งเท่าไร เพราะพในอดีตพบเห็นสมมะมาก แต่ยังไม่ค่อยได้ใส่ใจ แค่พบเห็นด้วยตาเนื้อน ยังก็ได้คิดเห็นด้วยใจ หรือรู้เห็น ด้วยญาณล้นจะถึงคุณธรรมของท่าน แต่พระสรัพท่านไม่ใช่อย่างเรา ท่านเห็นสมณะบำภาพข้างชาติมาก มาก เห็นแล้วไม่ใช่เพียงแคพบเห็น แต่พยายามตั้งใจมองเห็นในคุณธรรมของ ท่าน พยายามตรึกตรองให้เข้าใจได้ มาในภพนี้ พระอัษสาวะคนนี้ยังสั้น ๆ ยิ่ง ๆ เท่านั้นก็ได้สำเร็จเป็นพระใดนั่น นี่คืออนิสงส์ของการเห็นสมณะทั้ง ภาพในอดีตและภาพปัจจุบัน นอกจากนี้เราลองสังเกตถึงคุณธรรมของท่านทั้งสองต่อไปอีก พระ สรัพก็เป็นคนรู้จักกาลเทคะ รอปริ้นิตินพระอัษสาวะนิรัตตารเสร็จ