มงคลการแสดงธรรม : หน้า 261/433

๒๖ มงคลที่ ๒๖ ๑.๒ มีวิจารณ์มีความสามารถในการดู ดูมีวิจารณ์ในการถ่ายทอด รู้สภาพจิตใจของผู้ฟังว่าจะ ควรจะ ไร อะไร หลัง ๑.๓ ต้องมีการเตรียมการ วางเค้าโครงเรื่องที่จะส่งลงหน้า ทำ อะไรมีแผน ไม่ดูเบา ไม่ใช่คนตามอำเภอใจ ต้องมีองค์ประกอบ ๓ อย่างนี้ จะแสดงธรรมลำลึกไปตามลำดับได้ ๒. ต้องแสดงธรรมอ้างเหตุอ้างผลให้ผู้ฟังเข้าใจได้ ผู้แสดงจะต้อง เข้าใจเรื่องที่จะแสดงอย่างปรู๊ด ไม่ใช่ทองจำเขามาพูด เวลาแสดงธรรมก็อ้าง เหตุจากผล ยกตัวอย่างประกอบ แยกแยะให้เห็นอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งได้ เมื่อ ผู้ฟังสงสัยซักถามจุดไหนประเด็นไหนดีแจ้งให้ฟังได้ ๓. ต้องแสดงธรรมด้วยความหวังดีต่อผู้ฟังอย่างจริงใจ มีความ เมตตากรุณาอยู่เต็มเปี่ยมในใจ ถ้าผู้ฟังยังไม่เข้าใจ ยิ่งตามไม่ทัน สติ ปัญญายังไม่พอ ก็เมื่หาย ไมะทิ้งกลางคืน แม้จะพูดซ้ำหลายครั้งก็ ยอม มีความหวังดีต่อการให้ผู้รุธรรมจริงๆ มุ่งทำประโยชน์แกผู้ฟังที่ไม่ใช่ พูดแบบขอไปที ๔. ต้องไม่แสดงธรรมเพราะเห็นแก่ผล คือไม่เห็นแก่ชื่อเสียงคำ สรรเสริญเยินยอ ลาภสักกา จะไม่ว่า การแสดงธรรมนันจะมีคำตอบแทนหรือไม่ จะมีคนฟังมากน้อยเท่าไหร่ก็ไม่อั้นเป็นอารมณ์ แสดงธรรมอย่างเต็มที่ ไม่ชาว งานของคนใหญ่ คนโต ก็แสดงอย่างเต็มที่ แต่งานของคนธรรมดาสามัญก็แสดง กะลอมกะแหลมไม่เป็นเรื่องเป็นราว ไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าผู้ใดแสดงธรรมเพราะเห็น แก่ผลา ผู้นั้นก็เป็นเพียงลูกจ้างของคนฟัง กระแสเสียงที่แสดงก็จะเต็มไป ด้วยการประกะแจ้งเจ้ากาพึ่งเป็นนายจ้าง ลงเอาอามิชามาเป็นเจ้าหัวใจ แล้วจะเป็นไงใช้ไม่ไดีทีเดียว ๕. ต้องไม่แสดงธรรมกระทบตนเองหรือผู้อื่น คือไม่ฉวยโอกาสยก ตัวอย่างความดีของตัวเองเพื่อโอ้อวด หรือยกความผิดพลาดของคนอื่นเป็น