อนันตริยกรรมและผลกรรมจากการฆ่า : หน้า 89/214

ที่ใช้ให้ฆ่าย่อมได้รับผลกรรมในส่วนที่ฆ่ามนุษย์ ซึ่งไม่ใช่อนันตริยกรรม แต่ก็มีเงื่อนไขอยู่ว่าในการฆ่านั้น ทั้งผู้ฆ่าและมารดาหรือบิดาจะต้องเป็นมนุษย์ด้วยกันทั้งสองฝ่าย จึงจะเป็นอนันตริยกรรม แม้จะมีเจตนา หรือไม่มีเจตนาก็ตาม แต่ถ้าหากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด หรือทั้ง 2 ฝ่าย ไม่ใช่มนุษย์ ก็ไม่จัดเป็นอนันตริยกรรม กรณีศึกษาจากพระไตรปิฎก บุพกรรมของพระมหาโมคคัลลานะ ในอดีตชาติของพระมหาโมคคัลลานะ ท่านได้เกิดเป็นกุลบุตรชาวเมืองพาราณสี ได้ดูแลปรนนิบัติ มารดาบิดาอย่างดี ต่อมามารดาบิดารู้สึกสงสารลูกที่ต้องทำงานทุกอย่างคนเดียว จึงพูดกับลูกเพื่อให้นำ หญิงสาวมาเป็นภรรยา ซึ่งท่านก็ได้ปฏิเสธเรื่องนี้กับมารดาบิดาอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่อาจที่จะทัดทาน มารดาบิดาได้จึงยอมให้มารดาบิดานำหญิงสาวมาเป็นภรรยาของตน หญิงนั้นได้ทำการดูแลมารดาบิดาของสามีอยู่เพียง 2 – 3 วันเท่านั้น ก็ได้ทำการยุยงสามีให้เกิด ความเข้าใจมารดาบิดาผิด ด้วยการเอาอาหารและข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ มาวางให้รกรุงรังเลอะเทอะไป ทั่วทั้งบ้าน เมื่อสามีกลับมาก็ถามภรรยา นางก็บอกว่ามารดาบิดาทำ ซึ่งช่วงแรกท่านก็ยังไม่เชื่อ แต่เมื่อ ภรรยาทำอยู่อย่างนั้นบ่อยๆ จึงทำให้ท่านเชื่อภรรยาในที่สุด และได้หาอุบายในการฆ่ามารดาบิดาด้วย การพาท่านทั้งสองเดินทางไปหาญาติ แต่เมื่อถึงกลางดงป่าก็ได้ลงจากรถแล้วทำเสียงปลอมเป็นโจรมา ทุบตีมารดาบิดา ทั้งๆ ที่ท่านทั้งสองร้องให้ลูกหนีไปด้วยความเป็นห่วงลูกมากกว่าชีวิตของตน แต่ลูกก็หามี สำนึกไม่ ทุบมารดาบิดาจนถึงแก่ความตาย แล้วทิ้งศพไว้กลางดงป่านั้น เมื่อท่านละจากชาตินั้นก็ได้ตกไปเสวยทุกข์อยู่ในอเวจีมหานรกหลายแสนปี และเมื่อมาเกิดเป็น มนุษย์ก็ถูกทุบตีจนร่างแหลกเหลวถึงหลายร้อยชาติ จนกระทั่งมาเกิดในชาติสุดท้ายนี้แม้บรรลุเป็นพระ อรหันต์ก็ยังถูกพวกโจรทุบตีจนร่างแหลกเหลวและนิพพานในที่สุด อนันตริยกรรมที่พระมหาโมคคัลลานะกระทำไว้ในอดีตชาติ คือ มาตุฆาตและปิตุฆาต เป็นกรรม หนักและมีกำลังแรงมากจึงให้ผลก่อนกรรมอื่นทำให้ท่านตายจากชาตินั้นแล้วต้องตกอเวจีมหานรกอันยาวนาน และเมื่อกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็ต้องถูกคนอื่นทำร้ายร่างกายมาจนกระทั่งชาติสุดท้าย 2.3 อรหันตฆาต อรหันตฆาต คือ การฆ่าพระอรหันต์ ซึ่งแม้ว่าท่านจะบรรลุเป็นพระอรหันต์แต่ยังไม่ทันได้บวชเป็น พระภิกษุก็เป็นอนันตริยกรรม ไม่ว่าจะมีเจตนาฆ่าหรือไม่ก็ตาม ถ้าหากเป็นผู้ลงมือฆ่าหรือเป็นต้นเหตุให้ 1 เรื่องพระมหาโมคคัลลานเถระ, ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท, มก. เล่ม 42 หน้า 99 บ ท ที 4 ก ร ร ม ห ม ว ด ที่ 2 ก ร ร ม ใ ห้ ผล ตามลำดับ DOU 79