บาปกรรมและผลกรรมในธรรมะ GL 203 กฎแห่งกรรม หน้า 212
หน้าที่ 212 / 214

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงบาปกรรมที่แม้จะมีปริมาณน้อย แต่ก็อาจส่งผลต่อจิตใจและชีวิตของบุคคลได้ โดยยกตัวอย่างการเปรียบเทียบระหว่างน้ำในถ้วยกับน้ำในแม่น้ำ เพื่อสื่อถึงผลกรรมที่เกิดจากการกระทำต่างๆ ผู้เขียนเน้นให้เห็นความสำคัญของการทำดีและการอบรมจิตใจ และว่าบาปกรรมที่เกิดจากคนที่มีจิตใจที่ดีและศีลอันงามจะไม่ส่งผลมากเช่นเดียวกับคนที่มีจิตใจไม่บริสุทธิ์และไม่อบรม สำหรับผู้ที่มีสมบัติทางวัตถุจำนวนมากอาจไม่ผูกพันกับทรัพย์เพียงอย่างเดียว ขณะที่คนที่มีน้อยอาจผูกพันสิ่งที่ตนมี

หัวข้อประเด็น

-บาปกรรมและผลกรรม
-การอบรมจิตใจ
-ทิฏฐธรรม
-เวทนียกรรม
-ความสำคัญของศีล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บาปกรรมแม้ประมาณน้อยอย่างเดียวกัน บุคคลชนิดไรทำแล้ว กรรมนั้นจึงเป็นทิฏฐธรรม เวทนียกรรม ไม่ปรากฏผลมากต่อไปเลย บุคคลลางคนในโลกนี้ เป็นผู้มีกายได้อบรมแล้ว มีศีลได้อบรมแล้ว มีจิตได้อบรมแล้ว มีปัญญาได้อบรมแล้ว มีคุณความดีมาก เป็นมหาตมะ (ผู้มีใจกว้างขวาง ใจบุญ ใจสูง) เป็นอัปปมาณวิหารี (มีปกติอยู่ด้วยธรรมอันหาประมาณมิได้ คือเป็นคนไม่มีหรือไม่แสดงกิเลส ซึ่งจะเป็น เหตุให้เขาประมาณได้ว่าเป็นคนแค่ไหน) บาปกรรมประมาณน้อยอย่างเดียวกันนั้น บุคคลชนิดนี้ทำแล้ว กรรมนั้นเป็นทิฏฐธรรมเวทนียกรรม ไม่ปรากฏผลมากต่อไปเลย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ต่างว่าคนใส่เกลือลงไปในถ้วยน้ำเล็กๆ หนึ่งก้อน ท่านทั้งหลายจะสำคัญว่า กระไร น้ำอันน้อยในถ้วยน้ำนั้นจะกลายเป็นน้ำเค็มไม่น่าดื่มไปเพราะเกลือก้อนนั้นใช่ไหม ภิ. เป็นเช่นนั้น พระพุทธเจ้าข้า พ. เพราะเหตุไร ภิ. เพราะเหตุว่า น้ำในถ้วยน้ำนั้นมีน้อย มันจึงเค็มได้.... เพราะเกลือก้อนนั้น พ. ต่างว่า คนใส่เกลือก้อนขนาดเดียวกันนั้นลงไปในแม่น้ำคงคา ท่านทั้งหลายจะสำคัญว่ากระไร น้ำในแม่น้ำคงคานั้นจะกลายเป็นน้ำเค็ม ดื่มไม่ได้เพราะเกลือก้อนนั้นหรือ ภิ. หามิได้ พระพุทธเจ้าข้า พ. เพราะเหตุอะไร ภิ. เพราะเหตุว่า น้ำในแม่น้ำคงคามีมาก น้ำนั้นจึงไม่เค็ม ... เพราะเกลือก้อนนั้น พ. ฉันนั้นนั่นแหละ ภิกษุทั้งหลาย บาปกรรมแม้ประมาณน้อย บุคคลลางคนทำแล้ว บาปกรรม นั้นย่อมนำไปนรกได้ ส่วนบาปกรรมประมาณน้อยอย่างเดียวกันนั้น ลางคนทำแล้ว กรรมนั้นเป็นทิฏฐธรรม เวทนียกรรม ไม่ปรากฏผลมากต่อไปเลย... ภิกษุทั้งหลาย คนลางคนย่อมผูกพันเพราะทรัพย์ แม้กึ่งกหาปณะ... แม้ 1 กหาปณะ... แม้ 100 กหาปณะ ส่วนลางคนไม่ผูกพันเพราะทรัพย์เพียงเท่านั้น คนอย่างไร จึงผูกพันเพราะทรัพย์แม้กึ่งกหาปณะ ฯลฯ คนลางคนในโลกนี้เป็นคนจน มีสมบัติน้อย มีโภคะน้อย คนอย่างนี้ ย่อมผูกพันเพราะทรัพย์แม้กึ่งกหาปณะ ฯลฯ คนอย่างไร ไม่ผูกพันเพราะทรัพย์เพียงเท่านั้น? คนลางคนในโลกนี้เป็นผู้มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก คนอย่างนี้ ย่อมไม่ผูกพันเพราะทรัพย์เพียงเท่านั้น ฉันนั้นนั่นแหละ ภิกษุทั้งหลาย บาปกรรมแม้ประมาณน้อย บุคคลลางคนทำแล้ว บาปกรรมนั้น ย่อมนำเขาไปนรกได้ ส่วนบาปกรรมประมาณน้อยอย่างเดียวกัน บุคคลลางคนทำแล้ว กรรมนั้นเป็นทิฏฐ ธรรมเวทนียกรรม ไม่ปรากฏผลมากต่อไปเลย..... 202 DOU ก ก แ ห่ ง ก ร ร ม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More