ข้อความต้นฉบับในหน้า
8. อนภิชฌา คือ การไม่โลภอยากได้ของเขา
9. อพยาบาท คือ การไม่พยาบาทปองร้ายเขา
10. สัมมาทิฏฐิ คือ การเห็นชอบตามคลองธรรม
ทั้ง 3 อย่างนี้ จัดเป็นมโนกรรม เพราะเป็นไปทางมโนทวารโดยมาก
เนื่องจากกรณีศึกษาจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาไม่ได้เจาะจงเฉพาะตามหัวข้อของ
กุศลกรรมบถ ดังนั้นในการนำเสนอกรณีศึกษาในเรื่องของกุศลกรรมบถนั้น จึงได้นำเสนอโดยการรวมเอา
หัวข้อที่มีลักษณะเนื้อหาที่เหมือนกันเอาไว้ในหัวข้อเดียวกัน เช่น การเว้นจากการพูดเท็จ การเว้นจากการ
พูดส่อเสียด การเว้นจากการพูดคำหยาบ และการเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ ทั้ง 4 หัวข้อนี้ได้นำมารวมกัน
เสนอในหัวข้อของปิยวาจา เป็นต้น จึงขอนำเสนอกุศลกรรมบถดังนี้
ปาณาติปาตา เวรมณี (เว้นจากการฆ่า)
คือ การเว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง วางท่อนไม้ วางศัสตรา มีความละอาย มีความเอ็นดู
มีความเมตตากรุณาต่อสัตว์ทั้งหลาย
กรณีศึกษาในเรื่องของกรรมปาณาติปาตา เวรมณี
กรณีศึกษาที่ 1 (วันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547) สามีภรรยาคู่หนึ่งมีอายุยืนถึง 94 ปี
สาเหตุที่สามีภรรยาคู่นี้มีอายุยืน เพราะกรรมในอดีตชาติทั้งสองก็เคยเป็นสามีภรรยากัน แม้เกิด
ในสังคมเกษตรกรรม แต่ไม่ได้ฆ่าสัตว์ทำอาหารในวันพระตามที่ได้ตั้งใจไว้จนตลอดชีวิต และได้เคยช่วย
ชีวิตควายแก่ตัวหนึ่งที่เพื่อนบ้านจะฆ่าโดยเอามาเลี้ยงไว้
กรณีศึกษาที่ 2 (วันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2547) หญิงคนหนึ่งเป็นคนสุขภาพดี ไม่ค่อยป่วย ฟัน
แข็งแรงดี ไม่ใช้ฟันปลอมเคี้ยวอาหาร เป็นคนอารมณ์ดีไม่เคยโกรธใคร ความจำก็ดีมาก มีอายุยืนถึง 105 ปี
สาเหตุที่หญิงผู้นี้มีอายุยืน สุขภาพดี เพราะกรรมในอดีตชาติเคยเกิดเป็นหมอพื้นบ้าน มีจิตใจ
เมตตาชอบช่วยเหลือผู้คน บางครั้งรักษาคนโดยไม่คิดเงิน หรือบางครั้งก็ช่วยเหลือหมู่ญาติ
กรณีศึกษาที่ 3 (วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547) หญิงคนหนึ่งเป็นคนฉลาด มีมนุษยสัมพันธ์ดี
อารมณ์ดี ไม่ค่อยหงุดหงิด มีสุขภาพแข็งแรง ไม่ค่อยป่วย มีอายุยืนถึง 101 ปี
จุนทสูตร, อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต, มก. เล่ม 38 หน้า 432
166 DOU ก ฏ แ ห่ ง ก ร ร ม