การศึกษาในเรื่องกรรมและพยาบาท GL 203 กฎแห่งกรรม หน้า 171
หน้าที่ 171 / 214

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับกรรมในอดีตชาติซึ่งส่งผลต่อโชคชะตาของบุคคลในปัจจุบัน เช่น หญิงผู้ป่วย SLE เพราะกรรมการยึดสมบัติ และชายมีที่ดินตาบอดที่ไม่มีทางออก ซึ่งสาเหตุเกิดจากกรรมในอดีตชาติ นอกจากนี้ยังมีกรณีของหญิงผู้ถูกฆาตกรรมจากกรรมการทำร้ายผู้อื่น ผลกระทบจากความพยาบาทที่ทำให้ไม่เพียงแต่ผู้อื่นทุกข์ทรมาน แต่ยังส่งผลถึงตัวเองด้วย กรรมและพยาบาทจึงเป็นบทเรียนสำคัญในการใช้ชีวิต

หัวข้อประเด็น

-กรรมในอดีตชาติ
-พยาบาทและผลกระทบ
-กรณีศึกษาของโรค SLE
-การฟ้องร้องเกี่ยวกับที่ดิน
-การฆาตกรรมและกรรมที่ตามมา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สาเหตุที่หญิงผู้นี้เป็นโรค SLE เพราะกรรมในอดีตชาติเกิดเป็นธิดาเศรษฐี เมื่อพ่อตายแล้วก็ยึด สมบัติทั้งหมด โดยไม่แบ่งให้น้องเลย และกรรมที่ปลอมปนข้าวเปลือกหรือพันธุ์พืชด้วยของไม่ดี ส่วนที่เป็น ไตวายเฉียบพลัน เพราะกรรมในอดีตชาติที่เกิดเป็นลูกเศรษฐีได้ปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหด ซึ่งถ้าใครไม่มีเงิน มาใช้คืนก็จะยึดไร่นาสาโท ถ้าไม่มีไร่นาสาโทก็จะยึดลูกภรรยาของเขามาเป็นทาส กรณีศึกษาที่ 4 (วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2548) ชายคนหนึ่งมีที่ดินที่ได้รับมรดกมาจากพ่อแม่ ซึ่ง เป็นที่ดินมีสวนมะพร้าว ภายหลังเมื่อพื้นที่แถบนั้นเริ่มเจริญขึ้นก็เลยทำให้ที่ดินของเขาไม่มีทางออกสู่ถนน สาธารณะ จึงรู้สึกกดดันว่ามีที่ดินตาบอด ทำประโยชน์อะไรไม่ได้ ซึ่งต่อมาเขาก็ฟ้องร้องเพื่อขอเปิดทางกับ ที่ดินข้างเคียง แต่ก็แพ้คดี จึงเสียใจและเสียกำลังใจมาก สาเหตุที่ชายผู้นี้มีที่ดินตาบอดและหาทางออกไม่ได้ เพราะกรรมในอดีตชาติเคยเกิดเป็นเศรษฐี ได้ซื้อที่ดินปิดทางออกเพื่อหวังจะซื้อที่ดินตาบอดนั้นในราคาถูกและกรรมที่มักจะแบ่งที่ดินตาบอดให้แก่พี่น้อง ส่วนตัวเองเก็บเอาแต่ที่ดินดีๆ ไว้ กรณีศึกษาที่ 5 (วันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2548) หญิงคนหนึ่งเป็นคนน่ารัก ขยันขันแข็ง มีนิสัย ประหยัดอดออม และรักความเจริญก้าวหน้า ได้เดินทางไปทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในต่างประเทศ ต่อมา ได้หายตัวไปจากบ้านอย่างลึกลับ โดยไม่มีใครทราบว่าไปไหน ภายหลังเจ้าหน้าที่ตำรวจได้พบศพเธอและ สันนิษฐานว่าถูกฆาตกรรม สาเหตุที่หญิงผู้นี้ถูกฆาตกรรม เพราะกรรมในอดีตชาติที่เกิดเป็นผู้ชาย ได้ลงทุนทำการค้ากับเพื่อน ต่อมาเกิดขัดแย้งกัน เพราะความโลภจึงได้วางแผนฆ่าเพื่อนเพื่อจะฮุบกิจการทั้งหมด พยาบาท (จองเวร) เจตนาเป็นเหตุปองร้าย คือ การคิดกระทำให้ผู้อื่นประสบความพินาศ ชื่อว่า พยาบาท หมายความ ว่า ความคิดปองร้ายของผู้มุ่งจะทำร้ายชีวิตของสัตว์อื่น ตั้งแต่มดและยุงไปจนถึงมนุษย์ว่า “ขอให้สัตว์ เหล่านี้จงพินาศ จงวิบัติ ทำอย่างไรหนอ สัตว์เหล่านี้ พึงพินาศ จึงวิบัติ ไม่พึงเจริญรุ่งเรือง ไม่พึงมีชีวิตอยู่ ได้นาน” ซึ่งความพยาบาทนั้น นอกจากจะทำลายประโยชน์สุขของผู้อื่นแล้ว ยังทำลายตัวเองอีกด้วย กรณีศึกษาในเรื่องของกรรมพยาบาท กถาว่าด้วยวินัย มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2, (กรุงเทพฯ : มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2532), หน้า 115 บ า ที่ 7 ก ร ณี ศึ ก ษ า เ รื่ อ ง ก า แ ห่ ง ก ร ร ม DOU 161
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More